Τι διαβάζετε τώρα;

Alcyone και Βασω δεν μπορω παρα να ταυτιστω και με τις δυο. Τωρα επειδη εχω βιβλιοπωλειο θα πω πως το βιβλιο ειναι δυσκολο εμπορικο προ'ιον με μικρο κερδος. Ομως εμενα τα βιβλια ειναι η ζωη μου και εκει μπερδευεται αγαπη και επαγγελμα. Επειδη δουλεψα χρονια σε εκδοτικους οικους[και σε μεγαλους], εχω αποψη εκ των εσω για τα βιβλια. Πολλοι εκδοτες ειναι εμποροι του χειριστου ειδους. Κρυβονται πισω απο το προ'ιον και παριστανουν τους πνευματικους ανθρωπους. Μη πιασω τους συγγραφεις και ειδικα καποιες γυναικες. Κι ομως πουλανε. Τις καλουν να μιλησουν για το βιβλιο και οι ερωτησεις[απαιτησεις] ειναι δυο... ποσα θα παρω και τι θα φαω μετα...Σιχαθηκα και εφυγα... Ας μη σας κουραζω με αυτα. Το βιβλιο ειναι παραθυρο στο κοσμο. Ειναι ταξιδι. Και ο μεγαλος συγγραφεας ιερεας...που δινει σε αγνωστους που ζουν σε αλλες χωρες, μπορει και σε αλλες εποχες, να μεταλαβουν απο το ιδιο δισκοποτηρο.

Το βιβλιο ειναι παραθυρο στο κοσμο. Ειναι ταξιδι. Και ο μεγαλος συγγραφεας ιερεας...που δινει σε αγνωστους που ζουν σε αλλες χωρες, μπορει και σε αλλες εποχες, να μεταλαβουν απο το ιδιο δισκοποτηρο.

Πόσο όμορφο...

Συμφωνώ απόλυτα με όλους τους προλαλήσαντες.Οι Έλληνες ξιπάσανε μόλις είδαν λίγο χρήμα στην τσέπη τους και ξαφνικά έγιναν ειδήμονες επί πάντων.Ήρθε καπάκι και το διαδίκτυο και έδεσε η κατρακύλα μας.Έ βλεπα το γιο μου πριν χρόνια να διαβάζει μανιωδώς εξωσχολικά και ξαφνικά να μου λέει σιχάθηκα το διάβασμα.Όσο να πεις είναι βαρύ το βιβλίο,πιάνονται τα χέρια σου,ενώ στο net αραχτός και light.
Όταν ήμουν 7 ετών μία φίλη της μητέρας μου μου έκανε δώρο ένα βιβλίο του έκδοσης του 1932 ,Το θαυμαστό ταξίδι του Νίλς Χόλγκερσον με τις αγριόχηνες.Υπέροχο βιβλίο,το διάβαζα στο γιο μου όταν ήταν 2-3 χρονών και μετά κάναμε συζήτηση και ανταλλάσαμε απόψεις.Αργότερα το έδειξαν στην tv με κινούμενα σχέδια.Έντελώς βλακώδες το αποτέλεσμα.ό,τι πρέπει για να αποπροσανατολιστεί ένα παιδί.
Όσο τα παιδιά είναι μικρά μπορούμε να τα εκπαιδεύσουμε ποικιλοτρόπως.Ρουφούν σαν σφουγγάρια τις πληροφορίες και διαπλάθουν χαρακτήρα.Και αν βασιστούμε σε αυτό που είπε κάποτε ο παιδοψυχολόγος Sony ότι τα παιδιά μαθαίνουν μέχρι τα τέσσερα και στο σχολείο είναι ήδη αργά ,τότε έχουμε πολύ λίγο χρόνο για να τα κατευθύνουμε στον σωστό δρόμο.
Πόσοι όμως γονείς σήμερα σκέφτονται έτσι?Πολύπλοκα τα θέματα αγαπητοί μου,δυσεπίλυτα,ζητώ συγγνώμη αν σας ζάλισα.Φταίει και αυτό το παλιόκρυο...

Χθες το βραδυ [ξανα]διαβασα με μια ανασα το ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ του μεγαλου Μαρκες. Με μια ανασα οπως πριν 22 χρονια. Τοτε στρατιωτης στον Εβρο... Τωρα μεσηλικας... Αντε να πω ωριμος.. Ηθελα να ξερω ισπανικα να μπορω να τον διαβασω απο το πρωτοτυπο. Αυτον τον μαγο ρεαλιστη, οπως τον ειπαν. Ηθελα να ξερω ισπανικα γι΄ αυτον [αλλα και τον Λορκα.] Το συνηθιζω μετα απο χρονια να ξαναδιαβαζω οτι θεωρω σπουδαιο. Μαζι με το βιβλιο ξανανοιγουν και οι δικες μου σελιδες. Μια αναδρομη στα περασμενα,αλλα οχι ξεχασμενα, χρονια.

Αρχική Δημοσίευση από tammy

Χθες το βραδυ [ξανα]διαβασα με μια ανασα το ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ του μεγαλου Μαρκες. Με μια ανασα οπως πριν 22 χρονια. Τοτε στρατιωτης στον Εβρο... Τωρα μεσηλικας... Αντε να πω ωριμος.. Ηθελα να ξερω ισπανικα να μπορω να τον διαβασω απο το πρωτοτυπο. Αυτον τον μαγο ρεαλιστη, οπως τον ειπαν. Ηθελα να ξερω ισπανικα γι΄ αυτον [αλλα και τον Λορκα.] Το συνηθιζω μετα απο χρονια να ξαναδιαβαζω οτι θεωρω σπουδαιο. Μαζι με το βιβλιο ξανανοιγουν και οι δικες μου σελιδες. Μια αναδρομη στα περασμενα,αλλα οχι ξεχασμενα, χρονια.

Πάντα είναι χρήσιμο να ξαναδιαβάζει κανείς βιβλία που τα έχει διαβάσει εδώ και χρόνια. Εγώ το κάνω και με πιο πρόσφατα και κάθε φορά, σε κάθε ξαναδιάβασμα, ανακαλύπτω πράγματα που την πρώτη φορά μου είχαν ξεφύγει.
Αχχχ για τον Λόρκα το ήθελα κι εγώ να ξέρω Ισπανικά, από 6 χρονών θυμάμαι που διάβασα το πρώτο του βιβλίο και είδα κι ένα θεατρικό στο τότε ακόμα Σκυλίτσειο / νυν Βεάκη, βασισμένο στον Ματωμένο γάμο.

Αν στα 44? ο Δημήτρης θεωρεί τον εαυτό του μεσήλικα τι να πούμε κι εμείς τα χούφταλα χιχιχι
Το να ξαναδιαβάζουμε παλιά ή και προσφάτως διαβασμένα βιβλία είναι νομίζω συνήθεια όλων των βιβλιοφάγων.Πρόσφατα ξαναδιάβασα την Πύλη των Πουλιών και παρατήρησα σημεία άκρως ενδιαφέροντα που δεν τα πρόσεξα στην πρώτη ανάγνωση.Έπειτα αλλάζουν και οι περιστάσεις και με την πάροδο του χρόνου αναθεωρείς σκέψεις και απόψεις.

Αρχική Δημοσίευση από Ρούλης και Μπία

Αν στα 44? ο Δημήτρης θεωρεί τον εαυτό του μεσήλικα τι να πούμε κι εμείς τα χούφταλα χιχιχι
Το να ξαναδιαβάζουμε παλιά ή και προσφάτως διαβασμένα βιβλία είναι νομίζω συνήθεια όλων των βιβλιοφάγων.Πρόσφατα ξαναδιάβασα την Πύλη των Πουλιών και παρατήρησα σημεία άκρως ενδιαφέροντα που δεν τα πρόσεξα στην πρώτη ανάγνωση.Έπειτα αλλάζουν και οι περιστάσεις και με την πάροδο του χρόνου αναθεωρείς σκέψεις και απόψεις.

Ακριβώς αυτό που λες στο τέλος. Ειδικά αν έχουν περάσει χρόνια που διαβάσαμε ένα βιβλίο, επιβάλλεται ένα ξαναδιάβασμα.
Εχμμμ, όχι και χούφταλα βρε Ολυμπία μου, μόνο λίιιιιιιιγα χρονάκια τον περνάμε τον Δημήτρη...

Μολις γυρισα απο την προπονηση και πρεπει να πω την αληθεια. 47 κλεισμενα. Αργησα να παω στρατιωτης λογω σπουδων και μεταπτυχιακου. Αυριο θα αρχισω τον ΙΑΠΩΝΑ ΕΡΑΣΤΗ της Αλλιεντε.

Αρχική Δημοσίευση από tammy

Μολις γυρισα απο την προπονηση και πρεπει να πω την αληθεια. 47 κλεισμενα. Αργησα να παω στρατιωτης λογω σπουδων και μεταπτυχιακου. Αυριο θα αρχισω τον ΙΑΠΩΝΑ ΕΡΑΣΤΗ της Αλλιεντε.

Κάτσε να δεις σε λίγες μέρες που κάποιοι θα κλείσουν καμμιά 10αριά χρονάκια παραπάνω από σένα...
Εγώ σκέφτομαι να ξεκινήσω απόψε ένα βιβλιαράκι που μου έχουν κάνει δώρο από το περασμένο Πάσχα και δεν έχω αξιωθεί να το διαβάσω, μυθιστόρημα είναι και μάλιστα μυστηρίου. Λέγεται Θάνατοι στην Πομπηία και είναι της Danila Comastri Montanari. Μαζί μ' αυτό, λέω να ξαναδιαβάσω ένα μικρό βιβλιαράκι που έχω να το διαβάσω χρόνια, με κείμενα του Καστοριάδη. Θέλω να δω πως θα μου φανεί τώρα.

Aν εννοεις τον Κορνηλιο Καστοριαδη ηταν πραγματικα πνευματικος ανθρωπος με μεγαλη διαδρομη. Παροτι στρατευμενος, μου εκανε εντυπωση η σταση του στα Δεκεμβριανα.

Αυτόν εννοώ. Το βιβλίο λέγεται "ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ ΚΕΙΜΕΝΑ 4" και ασχολείται με 4 θέματα. 1. Τριβές στο δυτικό μπλοκ, 2. Για την πτώση του ποσοστού του κέρδους και τις διάφορες έννοιες του σταθερού κεφαλαίου στο Μαρξ, 3. Συζήτηση με αγωνιστές του P.S.U. και 4. Η επαναστατική απαίτηση. Αυτό το συγκεκριμένο, το είχαμε πάρει με τον άντρα μου στην Θεσσαλονίκη, την εποχή που σπούδαζε, σε μια επίσκεψή μου.

Βασω, με γυριζεις χρονια πισω. Σε νυχτες αναζητησεων και συζητησεων. Τοτε που θα αλλαζαμε τον κοσμο. [Το πιστευαμε, στ' αληθεια...]. Δυνατα μυαλα και φλογισμενες ψυχες. Οσοι [εξ]αγοραστηκαν ειναι κυριοι ...και κυριες. Οι αλλοι Δον Κιχωτες να κυνηγαμε ανεμομυλους. Μας λενε και γραφικους...και αλλα πολλα. Παντως η Φαντασιακη Θεσμιση της Κοινωνιας ειναι οροσημο. Και ο Καστοριαδης σπουδαιος. Κι οταν συμφωνεις κι οταν διαφωνεις μαζι του.

Αρχική Δημοσίευση από tammy

Βασω, με γυριζεις χρονια πισω. Σε νυχτες αναζητησεων και συζητησεων. Τοτε που θα αλλαζαμε τον κοσμο. [Το πιστευαμε, στ' αληθεια...]. Δυνατα μυαλα και φλογισμενες ψυχες. Οσοι [εξ]αγοραστηκαν ειναι κυριοι ...και κυριες. Οι αλλοι Δον Κιχωτες να κυνηγαμε ανεμομυλους. Μας λενε και γραφικους...και αλλα πολλα. Παντως η Φαντασιακη Θεσμιση της Κοινωνιας ειναι οροσημο. Και ο Καστοριαδης σπουδαιος. Κι οταν συμφωνεις κι οταν διαφωνεις μαζι του.

Δεν πίστευα πως υπήρχαν κι άλλοι σαν κι εμένα πια.
Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις λοιπόν και ναι, έχεις δίκιο για τον Καστοριάδη, Είναι σπουδαίος ακόμα κι όταν διαφωνείς μαζί του.

Βασω, κατσε μια μερα και διαβασε τα μηνυματα σου, να δεις ποιος αξιζει αυτο που ειπες. Παντως, οχι εγω. Πιστεψε με. Καληνυχτα και... Το πιο βαθυ σκοταδι ειναι λιγο πριν το ξημερωμα. Οχι, δικο μου, βεβαια. Της Ζατελη απο το... Και με το φως του λυκου επανερχονται. Γιατι και Ελληνες γραφουν σπουδαια.

Αρχική Δημοσίευση από tammy

Βασω, κατσε μια μερα και διαβασε τα μηνυματα σου, να δεις ποιος αξιζει αυτο που ειπες. Παντως, οχι εγω. Πιστεψε με. Καληνυχτα και... Το πιο βαθυ σκοταδι ειναι λιγο πριν το ξημερωμα. Οχι, δικο μου, βεβαια. Της Ζατελη απο το... Και με το φως του λυκου επανερχονται. Γιατι και Ελληνες γραφουν σπουδαια.

Υπάρχουν αρκετοί ΄Ελληνες που γράφουν πανέμορφα. Καλή σου νύχτα.

Καλημέρα. Θα σας πω για ένα αγαπημένο μου βιβλίο. Το έχω διαβάσει πολλές φορές από μικρό παιδί. Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ του Τερζάκη. Αναφέρεται σε πραγματικά πρόσωπα στο τέλος του 13ου αιώνα. Την Ισαβέλλα των Βελαρδουίνων, πριγκίπισσα της Αχα'ίας, μιας και ο πατερας της δεν είχε αρσενικούς απογόνους. Η μητέρα της Ελληνίδα, κόρη του Δεσπότη της Ηπείρου.[πατριώτισσα μου,δηλαδή] Ο πιστός της ιππότης ήταν ο Ιωάννης ντε Τουρναί, βαρώνος των Καλαβρύτων. Κεντρικός ήρωας είναι ο Νικηφόρος Σγουρός. Εγώ όμως αγάπησα τον Ιωάννη. Τον ιππότη των χαμένων μαχών και του σιωπηλού απέλπιδου έρωτα για την πριγκίπισσα του. Την Ιζαμπώ που αρνήθηκε το γάντι της στον πειρατή που αιχμαλώτησε τον ιππότη. Προτίμησε να πληρώσει λύτρα για τον Ιωάννη της. Αρνήθηκε το γάντι της στον Ντε Λούρια, με τον οποίο ήταν ερωτευμένη...Τον Ιωάννη, τον ιππότη της αξιοπρεπούς ήττας και των ανεκπλήρωτων ονείρων.Τον ιππότη του καθήκοντος και της τιμής. Ένα υπέροχο βιβλίο με ένα ψηφιδωτό χαρακτήρων με βάθος.

Να ντρέπομαι που ούτε το ξέρω

Αρχική Δημοσίευση από Ρούλης και Μπία

Να ντρέπομαι που ούτε το ξέρω

Μια από τα ίδια.
Βέβαια δεν γίνεται να τα ξέρουμε και όλα, γι' αυτό έχουμε και τέτοια θέματα αν και γατοσάιτ για να μαθαίνουμε ό ένας από τον άλλον.
Ευχαριστούμε Δημήτρη για την ενημέρωση, θα μπει κι αυτό στα υπ' όψιν.

Κανείς δε τα ξέρει όλα για κανένα θέμα. Εγώ ξέρω ελάχιστα από βιβλία και σχεδόν τίποτε από γάτες. Γι΄αυτό μπαίνω στο σά'ιτ, για να μαθαίνω. Και έχω βοηθηθεί, το έχω ξαναπεί...[Άσχετο... Βάσω, όταν θα χρειαστώ κτηνίατρο θα σε ρωτήσω. Είπες οτι εισαι ευχαριστημένη και μένουμε σχετικά κοντά.]

Ω ναι..ειναι υπεροχο βιβλιο,το εχω διαβασει.
Και πρεπει να το βρω να το ξαναδιαβασω.Λεω να το βρω,διοτι απο την μετακομιση,εχω ξεπακεταρει μονο τα βιβλια που αφρουν την τεχνη,διοτι τα θελω για την δυλεια μου.Τα αλλα δυστυχως ακομα πακεταρισμενα τα εχω,διοτι δεν εχω που να τα βαλω.Τεσπα....
διαβαστε το ανεπιφυλαχτα..ειναι ΥΠΕΡΟΧΟ!

Αν και το "Πριγκιπέσα Ιζαμπώ" συγκαταλέγεται μεταξύ των κλασικών, προσωπικά το γνωρίζω μόνο ως... τίτλο.
Ευχαριστούμε Δημήρη για την πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Ασφαλώς θα το προσθέσω στα άμεσα "προσεχώς".

Προς το παρόν, έχω ήδη αρχίσει τη "Μεγάλη Χίμαιρα" του Καραγάτση.

Σπουδαίος ο Καραγάτσης. Το έργο γράφτηκε πριν τον πόλεμο σαν χίμαιρα και μετά σαν μεγάλη χίμαιρα. Ο συγγραφέας το αγάπησε πολύ...Έδωσε στο πρώτο του παιδί το όνομα της ηρωίδας. Μαρίνα. Η πλοκή μου θυμίζει τραγωδία του Σοφοκλή. Τον θαυμάζω γιατί ενώ είναι άντρας, κάνει το ψυχογράφημα μιας γυναίκας.[ Αγαπημένο του Καραγάτση το Σέργιος και Βάκχος.]

Είναι το πρώτο του Καραγάτση που έχω αρχίσει
Γενικά με πιάνει μια τύπου μανία με τον τρόπο διαβάσματος, δηλαδή αν μου αρέσει ένας συγγραφέας ή βρω ενδιαφέρον κάποιο θέμα, συνεχίζω διαβάζοντας ότι έχει γράψει ο ίδιος. Ή, αντιστοίχως, παρόμοια θέματα διάφορων συγγραφέων.
Πάντως μου αρέσει ο τρόπος γραφής του και σκοπεύω να συνεχίσω με Γιούγκερμαν.
Και βέβαια αυτό που έχεις προτείνει.

Από όλους τους μεγάλους ποιητές,ο αγαπημένος μου είναι ο Κ. Καβάφης. Κι λατρεμένο ποίημα, όχι η Ιθάκη ή οι Θερμοπύλες, αλλά το ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ. Θα γράψω μερικούς στίχους και θα τους αφιερώσω σ΄ αυτούς που ταξίδεψαν και ας ναυάγησαν και πιο πολύ σε σένα πριγκίπισσα..................................................................................................................................................................................... Σαν έξαφνα,ώρα μεσάνυχτα, ακουσθεί/αόρατος θίασος να περνά/με μουσικές εξαίσιες,με φωνές/την τύχη σου που ενδίδει πια/ τα έργα σου που απέτυχαν/τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες/μην ανωφέλητα θρηνήσεις/.................................................... Προ πάντων να μη γελασθείς/μη πεις πως ήταν ένα όνειρο/πως απατήθηκε η ακοή σου/μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς./ Σαν έτοιμος από καιρό,σα θαραλλέος/σαν που ταιριάζει σε που ΑΞΙΩΘΗΚΕΣ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΛΙ/πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο/ κι άκουσε με συγκίνησιν/αλλά όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα/ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους/ τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου/ΚΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ,ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙΣ.

Five Rings - by Musashi Miyamoto

The Art of War - by Sun Tzu

Αυτό (μόλις σήμερα το άρχισα):



Για τον S.King, και τα έργα του, η λέξη "απόλυτο" είναι αρκετή: Ή είσαι fan, ή όχι.
Μέση κατάσταση, εδώ δεν υπάρχει.

Αρχική Δημοσίευση από alcyone

Για τον S.King, και τα έργα του, η λέξη "απόλυτο" είναι αρκετή: Ή είσαι fan, ή όχι.
Μέση κατάσταση, εδώ δεν υπάρχει.

Σ' αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Κάποτε δοκίμασα να διαβάσω ένα βιβλίο του και τα παράτησα λίγο μετά την αρχή του... Ακόμα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη και δεν έχω τολμήσει να το ξαναπιάσω.
Πάντως αυτό το καλοκαίρι ξεκίνησα να διαβάζω πάλι, γιατί κάτι με είχε πιάσει και δεν είχα όρεξη για διάβασμα εδώ και πάνω από 1 χρόνο.

Πρόσφατα διάβασα το βιβλίο του I. Yalom Στο ντιβάνι
και το βρήκα πολύ καλό, οπότε θα το πρότεινα , ειδικά για αυτούς που τους ελκύουν ζητήματα ψυχολογίας, ψυχανάλυσης, και τα συναφή!

Συνημένες Εικόνες

 

Φοβερός ο Yalom. Έχω αρκετά βιβλία του (μεταξύ των οποίων και αυτό που προτείνεις Μαρία μου) και αν είσαι κι εσύ φαν του, σου προτείνω κι αυτό

Αρχική Δημοσίευση από alcyone

Φοβερός ο Yalom. Έχω αρκετά βιβλία του (μεταξύ των οποίων και αυτό που προτείνεις Μαρία μου) και αν είσαι κι εσύ φαν του, σου προτείνω κι αυτό

Ναι ναι, είμαι φαν και το έχω διαβάσει κι αυτό! Πολύ καλό επίσης

Δυστυχως βιβλιο του γιαλομ δενε χω διαβασει,εχω διαβασει αποσπασματα απο βιβλια του,αλλα δηλωνω θαυμαστρια του και μεγαλο μυαλο!
Πρεπει οπωσδηποτε να διαβασω ενα βιβλιο του,και θα το κανω,καλα να ειμαστε.

Αυτό τον καιρό διαβάζω ένα κλασικό και επίκαιρο λόγω των ημερών, το οποίο είχε γυριστεί κάποτε και σε σίριαλ με μεγάλη επιτυχία.



Δεν είναι άλλο από το "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" το μυθιστόρημα του Ν. Καζαντζάκη.

Όπου επιβεβαιώνεται, ότι όσο κι αν αλλάζουν οι καιροί, οι ανθρώπινοι χαρακτήρες και συμπεριφορές δεν αλλάζουν, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Δεν νομιζω να εχει βγαλει η Ελλαδα μεγαλυτερ συγγραφεα απο τον Καζαντζακη.Και ναι,ειναι φοβερο βιβλιο και δειχνει απιστευτα την ανθρωπινη ψυχη.Ποσο ασχημη μπορει να γινει,αλλα και ποσο ομορφη.

Δεν υπάρχουν και μεγάλες διαφορές από τότε μέχρι τώρα.Ο άνθρωπος μένει ο ίδιος ,καλοί και κακοί θα συνεχίσουν να υπάρχουν.

(Ξανα)διαβάζω το <<Εκκρεμές του Φουκώ>>, του αξεπέραστου Ουμπέρτο Έκο...Μέσα στα πυκνά νοήματα και τους συμβολισμούς, κάπου μιλάει για την πνευματική ιπποσύνη. Στο να σέβεσαι την αξία ακόμα και στον εχθρό σου. Στο να σκοτώνει ο Αχιλλέας τον Έκτορα,να τον σέρνει με το άρμα του,κι όμως να τον σέβεται...να τον θεωρεί αδερφό.Η ελπίδα υπάρχει παντού,αρκεί να έχουμε τα μάτια ανοιχτά.Σε ένα σάιτ για ζωάκια να διαβάζω τι γράφει η Βάσω(η επιτομή για μένα της φιλοζωίας). Απλά ..Μακάρι να διαβάσει την άποψή μου κι ας έχει απενεργοποιήσει τον λογαριασμό της.Να διαβάζω τι γράφει ο Δημήτρης(Τammy) και να μου φαίνεται οικείο πρόσωπο(αν στο προφίλ διάβασα πως σπούδασε Ιατρική, θα ήμουν σίγουρος πως ήταν συμφοιτητής του αδερφού μου).Κι όμως να μην τον γνωρίζω.Κι όμως όλοι εμείς θέλουμε τα ίδια πράγματα. Θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο...Όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους μας ενώνει μια αόρατη κλωστή. Μπορούμε να κατανοούμε ο ένας τον άλλο...Μπορούμε να επικοινωνούμε...Μπορούμε τις σταγόνες να τις κάνουμε ρυάκια...Και αυτά με τη σειρά τους να γίνουν ποτάμια ορμητικά...Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Αν όχι σήμερα,ίσως αύριο..Ένα αύριο όμως που θα πηγάζει από εμάς και τα όνειρά μας για έναν καλύτερο κόσμο.