Έχω 4 στειρωμένα γατιά κι έναν αρσενικό αστείρωτο. Εκτός ότι ήταν επισκέπτης στο σπίτι (έιχε εξελιχθεί σε σούπερ γκόμενο της γειτονιάς) -οπότε δεν ήταν εύκολο να κλείσω ραντεβού στο γιατρό-, το είχα αμελήσει. Κάτι τα οικονομικά μου που είναι χάλια, κάτι ότι δεν είχε έρθει ποτέ γρατζουνισμένος, κάτι μια ενδόμυχη ένσταση που έχω για την ανθρώπινη παρέμβαση στη ζωή των ζώων, το ανέβαλλα.
Τις τελευταίες μέρες έζησα μια εμπειρία που θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας. Ένα παράδειγμα προς αποφυγή...
Ο Τσάρλυ είχε χαθεί. Νόμιζα ότι κυνηγούσε θηλυκά, όταν μια γειτόνισσα μου είπε πως τον είδε 2-3 γειτονιές πιο κάτω να σέρνει το πίσω μέρος του. Νόμιζα ότι το έχασα το γατί για πάντα.
Την περασμένη Πέμπτη όμως, η ίδια γειτόνισσα μου χτύπησε την πόρτα, και με πήγε στον κήπο της όπου είχε πάει ο Τσάρλυ ζητώντας βοήθεια (έπαιρνε το πρωινό του στον κήπο της συνήθως κι έτσι γνωρίζονται). Ναι, ναι, μετά από 15 μέρες, έζησε.
Όμως ήταν πανβρώμικος, μέσα στα έντομα και κυρίως οι όρχεις του ήταν μελανοί και έσερνε το αριστερό του πόδι. Να μη σας τα πολυλέω, τον άφησα 2 μέρες στο κτηνιατρείο για παρακολούθηση (να ΄ναι καλά αυτοί οι άνθρωποι, μας φρόντισαν). Μάλλον τον δάγκωσε γερά άλλος γάτος πάνω στον καβγά για καμιά σουρλουλού ή μπορεί να έφαγε γερή ανθρώπινη κλωτσιά/ξυλιά.
Από το Σάββατο είναι σε ...μονόκλινο σπίτι μου. Έχει ακράτεια, οπότε καταλαβαίνετε ότι καθαρίζω και πλένω συνέχεια. Ευτυχώς είναι σχετικά δεκτικός στο "σιχαμένο" νερό και στο σαπούνι. Σήμερα παρατήρησα ότι μάλλον έχει νεκρωθεί το δέρμα στον έναν όρχι, σαπίζει και πέφτει, οπότε αύριο πάμε για επείγουσα στείρωση.
Απολογισμός:
αυτό κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του
αυτό ταλαιπωρείται ακόμα και ποιος ξέρει για πόσο
αυτό δεν απέφυγε τελικά τη στείρωση
εγώ όλη μέρα φροντίζω το γατί και καθαρίζω το σπίτι
εγώ έχω τύψεις γιατί έχω μερίδιο ευθύνης για αυτήν την κατάσταση
έξοδα 200€
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε πάνω από 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
...με πολλούς φίλους