Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους!
Μόλις γύρισα σπίτι από μιά επίσκεψη στο Κέντρο Γάτας στην Κυψέλη και δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω την εμπειρία που βίωσα

Κυριολεκτικά έχω πάθει την πλάκα μου ! Μου θύμιζε περισσότερο επίσκεψη σε ένα φιλικό σπίτι παρά σε ένα χώρο ψυχρό και αποστειρωμένο από αγάπη και καρδιακό ενδιαφέρον. Ο λόγος της επίσκεψης αφορούσε ένα γατάκι που βρήκα την περασμένη Τετάρτη το βράδυ στην είσοδο της πολυκατοικίας μου παγωμένο και άκαμπτο σαν μικρό κρυσταλλωμένο κουτσουράκι. Στην πραγματικότητα ήταν δύο αδελφάκια περίπου 30 ημερών, πεσμένα το ένα δίπλα στο άλλο αγκαλιασμένα στην ύστατη πρόσπάθεια να κρατηθούν στην ζωή

Η μία γατούλα ξεψύχησε Πέμπτη ξημερώματα ενώ η άλλη κατάφερε μετά από πολλές προσευχές και κυρίως συνεχή ζέστη να συνέλθει την Πέμπτη στης 7 το απόγευμα.Το μόνο που θυμάμαι από εκείνη την αποφράδα ημέρα είναι η συνεχής αγωνία γιά την τύχη της ζωούλας αυτής και ότι επακολούθησε, συνεχές διάβασμα στο ίντερνετ, θερμοφόρες, μπιμπερό, τροφές και πάρα πολύ αγάπη.
Τα κορίτσια συμπεριφέρθηκαν στον γατούλη σαν να ήταν παιδί τους, του έκαναν ενέσεις αντιβίωσης, τον ταίσαν, μου έδωσαν πλήρεις απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις μου και όσο γιά το ποσό που πλήρωσα δεν το αναφέρω γιατί δεν νομίζω να με πιστέψει κανείς (άσε που το μύνημα αρχίζει να φαίνεται σαν προσπάθεια διαφήμισης του συγκεκριμένου Κέντρου!)
Γράφοντας το παραπάνω κείμενο αισθάνομαι ένας πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος και ευχαριστώ ολόψυχα το Σύμ-παν που υπάρχουν ακόμα στην εποχή μας τέτοιοι άνθρωποι

Τελικά υπάρχει ακόμα ελπίδα γιά όλους μας !
...με πολλούς φίλους