Mariel, κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και στη Νιάρα όταν της πρωτοφορέσαμε το αντιπαρασιτικό περιλαίμιο... Ζούσε εντελώς ελεύθερη στον κήπο τότε, θέλαμε να την προστατέψουμε κάπως από ψύλλους/παράσιτα και το αγοράσαμε. Της το έβαλε πολύ χαλαρά ο Δημήτρης (λυπόταν να τη σφίξει) και συνέβη αυτό που συνέβη.

Ευτυχώς εμείς καταφέραμε να την ξεμπλέξουμε όταν μπλόκαρε σε στόμα-λαιμό όπως περιγράφεις, χωρίς τραυματισμούς! :up:
Παρόλο που κι αυτή έτρεχε και δεν καθόταν, την ξαναπιάσαμε και της το ξανάβαλε σωστά αυτή τη φορά ο Δημήτρης.
Δεν της άρεσε στην αρχή, αλλά το συνήθισε σε 1-2 μέρες...
Το λουρί για τη βόλτα δεν το προσαρμόζουμε φυσικά στο περιλαίμιο, αλλά έχουμε πάρει ειδικό σαμαράκι (φωσφοριζέ παρακαλώ!) που το βάζουμε μόνο για βόλτες ή λοιπές ασφαλείς μεταφορές!
Και αυτό το έχει συνηθίσει, και μάλιστα όταν ζητάει βόλτα και της το δείξουμε, έρχεται μόνη της να το βάλουμε και να πάμε έξω, όλο χαρά! Σαν τα σκυλιά,

!
Με το πολύ μακρύ κορδόνι (>5μ.) που προσαρμόζουμε, την αφήνουμε σχεδόν ελεύθερη στον κήπο (και στα ταξίδια μας σε βεράντες και αυλές ξενώνων) να σουλατσάρει, να μασουλάει το χορταράκι της, να παίζει και να κυνηγάει ζούδια! Της δίνουμε πίσω έτσι ένα κομμάτι από την ελευθερία και την επαφή με τον έξω κόσμο που της στερούμε για το καλό της, και το βρίσκω "χρυσή τομή" τελικά...
...με πολλούς φίλους