Αποστολή αδέσποτων στο εξωτερικό!

Καλησπέρα. Τώρα κατάλαβα πώς μπορώ να βάλω νέο θέμα

Τον Σεπτέμβρη έδωσα ένα κεραμιδογατάκι , ηλικίας 1 μηνός,σε μια κοπέλα η οποία το είχε δει από αγγελία στο facebook . Το γατάκι ήταν το μόνο που επιβίωσε , τα υπόλοιπα 4 αδ'ερφια καθώς και η μητέρα τους δυστυχώς στάθηκαν άτυχα. Η κοπέλα αυτή (να μην την χαρακτηρίσω αλλιώς) μου επέστρεψε πίσω το γατούλη μετά από 3 μήνες σε άθλια κατάσταη απίστευτα υποσιτισμένος, με πληγες περίεργες στο σώμα του , και γενικότερα σε άσχημη κατάσταση!

αποφάσισα να της κάνω καταγγελία αλλά η κοπέλα μέσα σε μια βδομαδα άλλαξε κινητο και δεν βρέθηκε

τελικά μια φίλη Γερμανίδα , ευαισθητοποιημένη σε θέματα αδέσπότων, μου ζήτησε να στείλω το αδεσποτάκι σε shelter στην Γερμανία γιατί λέει σίγουρα εκεί θα βρει κατάλληλο σπιτάκι αφού πρώτα φιλοξενηθεί σε άλλες οικογένειες εως ότου βρεθεί σπιτάκι!

Κάποιοι όμως κτηνίατροι με εμπειρία στις υιοθεσίες σε εξωτερικό, μου είπαν ότι όσα ζώα τελικά δεν καταφέρνοιυν να βρουν σπιτάκι, οδηγούνται σε ευθανασία.
Ξέρει κάποιος κάτι επάνω σε αυτό? Και όσο αφορά τη φιλοξενία σε άλλες οικογένειες στο εξωτερικό μέχρι να βρεθεί η μόνιμη, σας φαίνεται υγιές?

Help!!!

Εννοείς να ταξιδέψει το γατάκι από την Ελλάδα στη Γερμανία για να φιλοξενηθεί σε καταφύγιο μέχρι να βρεθεί σπίτι;
Όπως και να χει, από τη στιγμή που άκουσες αυτή τη φήμη για τις ευθανασίες αν ήμουν στη θέση σου δεν θα το ρίσκαρα. Θα έβαζα στο γατάκι microchip και θα ανέβαζα αγγελία υιοθεσίας. Δεν θέλω να χαρακτηρίσω αυτή τη κοπέλα ούτε τα απωθημένα που είχε μέσα της για να μπορέσει να βασανίσει ένα απροστάτευτο βρέφος που είχε άμεση ανάγκη από αγάπη και φροντίδα..αλλά να ξέρεις πως μέσα από αγγελίες πολλά γατάκια βρήκαν ανθρώπους αληθινούς που τους χάρισαν παντοτινή αγάπη.

Βασικά jejebel,

η αλήθεια είναι ότι από τα 18 μου ασχολούμαι ΥΣΤΕΡΙΚΑ με υιοθεσίες γατιών.
ξέρω έχω δώσει πολλά μέσω αγγελίες , όπως επίσης μου έχουν επιστρεψει πολλά
μου είπε η Γερμανίδα ότι στην Γερμανία δεν υπάρχουν αδέσποτα διότι εφαρμόζουν την μέθοδο ευθανασίας στα ζώα που ''Περισσεύουν''
Το τσιπ θα του το βάλω έτσι και αλλιώς διότι είναι υποχρεωτικό για να ταξιδέψει.
Απλά επειδή σκεφτόμουν γενικά να τα βγάζω στο εξωτερικό γιαυτό ρώτησα αν έχει κάποιος ανάλογες εμπειρίες ή αν γνωρίζει κάτι ανάλογο.

Πληροφορίες σχετικά με τι Ιφιγένεια?
Στην Γερμανία με το αν υπάρχουν αδέσποτα πάντως είχε εν μέρει δίκιο η Γερμανίδα.
Αδέσποτα γατιά υπάρχουν πάντως, αν κι ελάχιστα σχετικά με Ελλάδα.
Η ευθανασία αζήτητων αδέσποτων υπάρχει παντού. Στοιχεία ποσοστών ευθανασίας αδέσποτων δεν δίνουν όλες οι χώρες.
Θα φανεί σκληρό αυτό που θα πω, αλλά ακόμα και μ΄αυτό τον τρόπο η πολιτική για τα αδέσποτα είναι καλύτερη από της Ελλάδας, που απλά δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα αδέσποτων γατιών κι είναι απλά ανύπαρκτα για το κράτος και υπόθεση κάποιων ευαίσθητων ανθρώπων.

Οσο για τον δικαιολογημένο θυμό μας με το πόσα ζώα περισσεύουν, στοιχεία μπορώ να σου πω για όσες χώρες δίνουν ποσοστά.
Τα ποσοστά πάντως καλύτερα να μην τα μάθεις αν αφορά τα γατάκια, όπου γίνεται διαχωρισμός είδους, γιατί θα είναι σοκαριστικά, ακόμα και για ¨πολιτισμένες χώρες¨.

Αρχική Δημοσίευση από nikkos

Πληροφορίες σχετικά με τι Ιφιγένεια?
Στην Γερμανία με το αν υπάρχουν αδέσποτα πάντως είχε εν μέρει δίκιο η Γερμανίδα.
Αδέσποτα γατιά υπάρχουν πάντως, αν κι ελάχιστα σχετικά με Ελλάδα.
Η ευθανασία αζήτητων αδέσποτων υπάρχει παντού. Στοιχεία ποσοστών ευθανασίας αδέσποτων δεν δίνουν όλες οι χώρες.
Θα φανεί σκληρό αυτό που θα πω, αλλά ακόμα και μ΄αυτό τον τρόπο η πολιτική για τα αδέσποτα είναι καλύτερη από της Ελλάδας, που απλά δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα αδέσποτων γατιών κι είναι απλά ανύπαρκτα για το κράτος και υπόθεση κάποιων ευαίσθητων ανθρώπων.

Καλησπέρα nikkos!
Να σου πω την αλήθεια είμαι μαζί σου 100%!
Η άποψη περί της συγκεκριμένης πολιτικής είναι όντως σκληρή αλλά ρεαλιστική.
Απλά ο λόγος για τον οποίο ρωτώ συγκεκριμένα για το εξωτερικό, είναι επειδή εάν είναι να στείλω τον γατούλη στο εξωτερικό, να ταλαιπωρηθεί με το ταξίδι, τις φιλοξενίες κτλ και τελικά να καταλήξει στην ευθανασία, θα προτιμούσα να γίνει όλο αυτό με συνοπτικές διαδικασίες, εδώ στην Ελλάδα.
Εάν λοιπόν κάτι τέτοιο συμβαίνει έξω, δεν θα το στείλω. Θα προσπαθήσω με αγγελίες.
Απλά, μέχρι να βρω χρήματα να του βάλω τσιπακι, δε μπορώ να βάλω αγγελίες και θα μένει στο δρόμο..

Με τίποτα δεν θα έστελνα ένα γατάκι σε μια χώρα όπου η ζωή και ο θάνατος ενός γατιού που γεννήθηκε στο δρόμο αποφασίζεται ψυχρά βάσει στατιστικής και αριθμών. Ποιο δικαίωμα έχουν αλήθεια;
Καλύτερα αν ζητάς τη γνώμη μας, η δική μου είναι να το φροντίσεις όσο καλύτερα μπορείς μέχρι να μπορέσεις να το δώσεις για υιοθεσία.. πάγωσε το αίμα μου με αυτό που άκουσα..

Καλημέρα jejebel,

αν θες να σου μιλήσω ανοικτά διότι δεν μπορώ να μιλάει περί ανέμων και υδάτων, δεν ξέρω πλεόν τι είναι λογικό και τι μη. Τι είναι ηθικό και τι μη. Τι είναι σωστό και τι λάθος.
Από την μια μιλάμε για μια χώρα που απο όσο γνωρίζω σέβεται αρκετά την ζωή των ζώων και τα προστατεύει.
Για παράδειγμα , ξέρω από φίλες αλλά και οικογενειακούς φίλους ότι στην Γερμανία όποιος έχει ζωο πρέπει να είναι υπερβολικά υπεύθυνος απέναντι σε αυτό!
Ας πούμε αν έχεις σκύλο ή γάτα και δουλεύεις σε μια δουλειά ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να το πάρεις μαζί σου στην δουλειά για να μην νιώθει μοναξιά!

έχει γίνει πουθενα αυτό στην Ελλάδα? αν πάρεις μαζί σου το ζώο σου το λιγότερο να σε πουν τρελό
Ζουν ακόμη και στην πόλη σε περιβάλλον που διαθέτει πάρκα και ειδικούς χώρους για τα ζώα να μπορούν ακόμη και εκεί να κάνουν την ανάγκη τους ανενόχλητα!
επειδή λοιπον στην ελληνική πραγματικότητα δεν ισχύει η ευθανασία δεν σημαίνει ότι δεν ισχύει σε άλλες ευρωπαικές χώρες που ωστόσο φαίνεται να έχουν πάρει πιο σοβαρά το θέμα των ζώων!
Δεν καταλαβαίνω , χωρίς να υιοθετώ αυτήν την άποψη, γιατί να θεωρούμε καλύτερο το να υπάρχουν πολλά αδέσποτα μέσα στους δρόμους, στις αρρώστιες, στις φόλες , στα αυτοκίνητα κτλ είναι περισσότερο υπεύθυνο....γιατί αυτό δεν μας παγώνει το αίμα?
ποια η κύρια διαφορά?

και το κυριότερο σε ένα κράτος που δεν ενδιαφέρεται καν για τα δέσποτα ούτε πρόκειται στο κοντινό μέλλον!
έχω βρεί σκυλιά ετοιμοθάνατα με αίματα από το στόμα να βογγάνε και να τρέμουν λόγο φόλας. πολλά από αυτά που έσωσα τα βρήκα αργότρα νεκρά από άλλο λόγο.
όσο για γάτες συνοπτικα: σπασμενα σαγόνια, φόλες, ποντικοφάρμακα, γατούκες έγκυες με ανοιγμένη κοιλιά από χτύπημα, γατιά με εγκαυματα, με κομμένα μέλη κτλ!

Σε ποιο κομμάτι του ποστ μου υποστήριξα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα ή στην Κύπρο εναντίων των αδέσποτων; Πουθενά. Κυκλοφορούν παλιάνθρωποι και οι νόμοι δεν προστατεύουν τα ζώα επαρκώς.
Ούτε όμως η ευθανασία τους είναι λύση κατά την άποψή μου. Κανείς δεν έπρεπε να αποφασίζει για καμιά ψυχούλα πότε θα πεθάνει..είτε βάζεις φόλα είτε σκοτώνεις σε μια αποστειρωμένη κλινική ένα ζωάκι με ένεση φόνο κάνεις.
Να ξέρεις ότι όπως πονάς εσύ για τα ζώα που υποφέρουν πονώ κι εγώ. Είναι μέρες που μπορεί να διαβάσω κάτι ή να δω μια εικόνα και Θεέ μου πόσο γεμίζω αγανάκτιση και θυμό.. και το αδιέξοδο είναι εκεί. Δεν ξέρεις τι να κάνεις, δεν ξέρεις πως να βοηθήσεις.. απλά ο κάθε ένας από εμάς κάνει ότι μπορεί σ' αυτό τον πανάσχημο κόσμο.

όχι για να μην παρεξηγηθώ, φυσικά και δεν είπα ότι εσύ υποστηρίζεις την άσχημη Ελληνική πραγματικότητα, τα ερωτηματά μου ήταν Ρητορικά!
πιστεύω ότι λίγο πολύ όλοι εδω μέσα έχουν τον ίδιο σκοπό που είναι Υπερ των ζωων μας!
κοίτα η ευθανασία είναι έν πολύπλευρο θέμα και δύσκολο να αναλυθεί εδω μέσα διότι ο καθένας το βλέπει από την δική του γωνία και προσωπική εκτίμηση!
απλά άλλο είναι να υποφέρεις στο δρόμο από χίλια μυρια κακά και άλλο να έχεις ένα γρήγορο αλλά ανωδυνο θάνατο!

Σκέψου όμως κάτι...άκου την ιστορία του γατούλη μου..
Ένα ανθρωποειδές εδώ στη Κύπρο το πέταξε μέσα σε κάδο αχρήστων του Δήμου 1μιση μηνών γατάκι.. το γατάκι το βρήκε προφανώς πολύ μετά μια Αγγλίδα.. το μάζεψε, ετοιμοθάνατο και το έτρεξε στον κτηνίατρο. Πρόλαβαν και του έσωσαν τη ζωή.
Μετά από μέρες, πήγα στο κτηνιατρίο για να πάρω τον γάτο της μαμάς μου για εμβόλιο..άκουσα τα κλάματα ενός μωρου γατιού και έτρεξα πίσω, εκεί που είναι τα κλουβιά/ασθενείς κτλ..τοτε το είδα..ένα απίστευτα μικρό πλασματάκι, με ενα μεγάλο φουντωμένο κεφάλι και δυο τεράστια ξαφνιασμένα μάτια. Σταμάτησε για μια στιγμή και με κοίταξε. Ερωτεύτηκα. Ρώτησα γιατί το γατάκι βρισκόταν μέσα σε κλουβί. Μου είπαν την ιστορία του. Ζήτησα αν μπορούσα να το υιοθετήσω. Μου απάντησαν πως ναι, μετά από μια βδομάδα γιατί χρειαζόταν ακόμα περίθαλψη. Ήταν μόνο ενάμιση μηνών και είχε ήδη υποφέρει, είχε κοντέψει να χάσει τη ζωή του, αλλά του χαμογέλασε η τύχη.
Αυτό είναι που με φέρνει ενάντια στο θέμα της ευθανασίας και λέω "για στάσου κανείς, ποτέ δεν θα έπρεπε να αποφασίζει πότε θα πεθάνει ένα γατάκι. Γιατί αύριο, μεθαύριο, το επόμενο λεπτό, μπορεί η τύχη να του χαμογελάσει"
Θα μου πεις, ναι, αλλά στατιστικά κάποια άλλα θα πεθάνουν φρικτά.. συμφωνώ... γι' αυτό και θα ήθελα να δω όλες τις χώρες του πλανήτη υπεύθυνα και με συνείδηση να θεσπίζουν νόμους φιλικούς για τα αδέσποτα..που να μην περιλαμβάνουν όμως θανάτους.. αυτή είναι η άποψή μου τουλάχιστον.

συμφωνώ και πολύ χάρηκα για το γατάκι σου και την πράξη σου φυσικά!
μακάρι κόσμος να ήταν αγγελικά πλασμένος αλλά δεν είναι ρε γαμώτο!

πάντως και εγώ δεν είμαι υπερ της ευθανασίας χωρίς να συντρέχει πολύ σοβαρός λόγος!