Η πρώτη είναι με την Καρδίτο ή Καρδοϊμούντα (σημαίνουν τσουκνίδα και βρωμιάρα τσουκνίδα αντίστοιχα)... Το γατί αυτό είναι τρελό... Όλη μέρα τρέχει και ο μόνος τρόπος να σταματήσει είναι αν κοπανήσει κάπου με το κεφάλι... Μας έχει σπάσει μέχρι στιγμής 5 βάζα και ένα τασάκι... Μια αγαπημένη της συνήθεια είναι να πηδάει και να ανεβαίνει στις κρεμάστρες... Ε και μία μέρα που είχε ανεβεί πάνω σε μία κρεμάστρα, ακριβώς από κάτω της σιδέρωνε η μαμά και η Ιμούντα πήδηξε στο στήθος της και την πέταξε κάτω...



Το άλλο που μου ζήτησε να αναφέρω είναι αυτά που τραβήξαμε μέχρι να φάει η Ρεγγίνα γατοτροφή... Τη Ρεγγίνα τη βρήκαμε παρατημένη στο μπαλκόνι μιας γειτόνισσας, με τα ματάκια της ακόμα κλειστά... Επειδή με μπιμπερό δεν μπορούσε να φάει, την τάιζα με σύριγγα... Έτρωγε 5 mm γάλα κάθε ώρα... Αλλιώς νιαούριζε ασταμάτητα... Κάποια στιγμή άρχισα να φοβάμαι ότι δε θα αντέξει άλλο γάλα η κοιλίτσα της και ανακάλυψα πως αν την έβαζα στο χέρι μου και τη σκέπαζα με κουβέρτα, σταματούσε να νιαουρίζει...
Όταν έκλεισε μήνα, η μάνα μου αποφάσισε ότι θα της κάναμε το πρώτο εμβόλιο, θα της μαθαίναμε να τρώει και να πάει στην άμμο και θα τη δίναμε... Η Ρεγγίνα όμως είχε ένα πόδι που απλά το έσερνε, ήταν πιο μικρό από τα άλλα 3 και επίσης είχε και ψώρα... Και ήταν και μαύρη... Και δεν την έπαιρνε κανείς, ευτυχώς... Την κράτησα εγώ, της συνέφερα μόνη μου το πόδι, της έβαλα και αμπούλα για την ψώρα και έγινε μια χαρά...
Ε, μετά είπα να αρχίσω να της δίνω κρέας, κόντευε τους 2 μήνες... Αλλά δεν ήθελε... Μία μέρα είχα βρει ένα κουτάβι κι επειδή δεν είχα ούτε σκυλοτροφή, ούτε λεφτά, του έβαλα να φάει γεμιστά (με κιμά και ρύζι)... Ξαφνικά, είδα τη Ρεγγίνα να πλησιάζει και χάρηκα... Μύρισε τον κιμά, είπα! Κι αυτή μπήκε στη σακούλα δίπλα μου και άρχισε να τρώει τις ντομάτες και τις πιπεριές από τα γεμιστά!!!



Μετά από 1-2 μέρες, έτρωγα εγώ τοστ με κασέρι... Το άφησα για λίγο στο γραφείο μου και ανέβηκε και το εξαφάνισε... Για τις επόμενες μέρες έτρωγε μόνο τοστ με κασέρι... Ψημμένο έτσι? Άψητο δεν της έκανε! Εγώ εντωμεταξύ έκλαιγα από νεύρα και απελπισία κάθε μέρα... Τα'λεγα στο γιατρό κι αυτός γελούσε! Κάποια στιγμή της έβαλα στο τοστ ζαμπόν, μπα και το φάει (φανταστείτε σε τι κατάσταση ήμουν)... Δεν το'φαγε... Μετά από λίγες μέρες άρπαξε το κανελλόνι... Χαρήκαμε, αλλά δεν το'φαγε... Μετά από λίγες μέρες έφαγε το ζαμπόν... Για τρεις βδομάδες έτρωγε μόνο ζαμπόν... Εννοείται ότι παράλληλα προσπαθούσα να της δώσω κονσέρβα... Μέχρι που την έπιανα και της την έχωνα στο στόμα, αλλά την έφτυνε η κακούργα! Τελικά έφαγε κονσέρβα, αφού είχε κλείσει τους 5 μήνες...
Τέτοιο βασανιστήριο δεν έχω ξαναπεράσει και ελπίζω πως ούτε και πρόκειται... Ελπίζω επίσης ο άθλιος τρόπος διατροφής της να μην την επηρεάσει αργότερα... Εξελίχθηκε σε μία μεγάλη γάτα, μακριά και ψηλή... Είναι μισή Αγκύρας... Προς το παρόν το τρίχωμά της είναι λαμπερό και τόσο γερό που παρ'όλο που τη χτενίζω, δεν πέφτει και έτσι απέκτησε καφέ ανταύγειες... Τα δόντια της είναι μια χαρά... Γενικά είναι μια υγιέστατη κούκλα! Έχει ταλαιπωρηθεί όμως αρκετά και ανησυχώ γι'αυτή...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε πάνω από 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
...με πολλούς φίλους