Οταν γραφτηκα σε αυτο το forum δεν ξερω αν ημουν ειλικρινης. Δεν ξερω αν συμπαθω τις γατες. Ξερω μονο πως αγαπουσα τη δικη μου γατα.
Ηταν το πρωτο ζωο που ειχα (αν εξαιρεσω τα ψαρια του ενυδρειου και 2 πουλια που ειχα οταν ημουν 12).
Δεν θελησα να εχω ζωο. H Divina και η αδελφη της αυτοπροσκληθηκαν στο σπιτι μας τον περασμενο Οκτωβρη. Τοτε νομιζα πως ηταν πολύ μικρές, αλλα συγκρινοντας με κατι γατια ενος συγγενη που ειδα προσφατα, συμπεραινω πως θα ηταν καπου 4 μηνων.
Τα ταϊζαμε μεχρι τα Χριστουγεννα. Η γειτονια εχει αρκετές γατες, κυριως αρσενικές, αλλα εμεις ταϊζαμε μονο αυτα τα 2. Η αδελφη της Divina εξαφανιστηκε χωρις να αφησει ιχνη μετα τα Χριστουγεννα.
Τοτε νοιώσαμε μεγαλυτερη συμπονοια για το μικρο που ειχε μεινει πισω, καθως ολο τον καιρό τα αδερφακια ηταν αχωριστα. η Divina ήταν λιγο πιο μεγαλοσωμη, κι ας ετρωγε λιγοτερο. Η αδερφη της ηταν πιο δυναμική, σε σημειο μερικες φορες να μην την αφηνει να φαει. Εγω συμπαθουσα το ντροπαλο γατακι, ειχε μια μουσουδιτσα γεματη αξιοπρεπεια.
Απο τοτε που ανοιχτηκαμε στο μοναχικο πια γατακι-κυριως εγω- ενοιωσα να μεγαλωνουν οι ευθυνες μου. Πηγαμε στο κτηνιατρο, εκανε εμβολια, επαιρνε αντιπαρασιτικο χαπια. Σκεφτομουν πως δεν θα ηξερα τι να κανω με περισσοτερα γατια αν γεννουσε, καθώς τα οικονομικα μου δεν ειναι ανθηρα, και ειναι πολυ δυσκολο να βρεις σπιτια για γατια που δεν ειναι ρατσας. Κι αν τους εβρισκα σπιτι, πως θα ηξερα τι μοιρα θα ειχαν; Στο σπιτι τους εκανε εντυπωση που ασχολιομουν τοσο πολύ. Τελικα της εκανα αντισυλληπτική ένεση 2μηνιαιας δρασης, 2 φορες.
Σκοπευα μολις μαζευα χρηματα να της εκανα μονιμη επεμβαση. Τη λυπομουν που δε θα αποκτουσε γατια, κι ενας λογος ηταν πως ηταν πανεμορφη. Αυτος ειναι κι ο λογος που προσθετω το σχολιο μου. Βλεπω τι τιμες υπάρχουν και μου φαίνεται παράξενο, γιατι εμενα η κτηνιατρος μου ειχε πει πως η εγχειρηση θα κοστιζε γυρω στα 180 ευρώ. Δεν είναι παρα πολλά;
Τελικά μαλλον δε θα χρειαστεί, γιατι η Divina αγνοειται απο την Κυριακή. Μετα τις 3 τα ξημερωματα που την ειδαμε για τελευταια φορα, δεν την εχουμε ξαναδει. Ψαξαμε τη γειτονια, μεχρι και αφισες κολλησα σε 4 στυλους της ΔΕΗ με φωτογραφιες και τηλεφωνο, μηπως καποιος την ειχε δει, αλλα τιποτα. Χαθηκε, με τον ιδιο τροπο που χαθηκε η αδερφη της (και εκεινη την ειχαμε ψαξει). Δεν αντεχω να σκεφτομαι τι μπορει να εγινε. Η γειτονια ειναι γεματη αυλες και κηπους, αλλα η γατα ποτέ δεν απομακρυνοταν πολύ. Ειχε σταθερες ωρες που ετρωγε, και ετρεχε παντα στην πορτα της αυλής η στη γωνια του δρομου οποτε μας ακουγε.
Εγω ακομα ελπιζω οτι θα γυρισει. Αλλα καθε μερα μου φαινεται πιο απιθανο.
Ηταν πολύ ατιθαση για να την περιορισω στο σπιτι και ο αντρας μου δεν την ηθελε, ειδικα τωρα που ειμαι εγκυος. Κοιμοταν σε ενα καλαθακι στην αυλη. Μηπως φταιω εγω τελικα;
Μου λειπει πολύ το κουδουνάκι της.
|
...με πολλούς φίλους