'Επεσα από τον 4ο, έτρεξα κρύφτηκα και με βρήκαν σώο μετά από 5 ημέρες

Ένα απόγευμα που καθόμουν ανέμελος στο μπαλκόνι, άκουσα δυό περιστέρια να πετούν και μετά τα είδα κιόλας. Πήδηξα για να τα πιάσω αλλά δεν τα έπιασα και προσγειώθηκα- αφού πέρασα από ένα δέντρο- στο κεφάλι και στους ώμους μιας κυρίας, που άρχισε να τσιρίζει και με τρόμαξε. Τώρα που ησύχασα σκέφτομαι πως δεν είναι και λίγο να σου προσγειωθεί στο κεφάλι ένας ιπτάμενος γάτος από τον 4ο όροφο, αλλά, όπως και να χει οι φωνές δεν κάνουν ποτέ καλό.
Κατατρομαγμένος έτρεξα στην πίσω πρασιά και κρύφτηκα σε μια τρύπα, μεταξύ μπαλκονιού και τοίχου δύο πολυκατοικιών, στην οποία μόλις και μετά βίας χωρούσα δίχως να φαίνομαι.
Εκεί έμεινα 5 ολόκληρες ημέρες. Δεν θυμάμαι αν ξεμύτιζα και ξανατρύπωνα, αν έβρισκα κάπου νερό και φαγητό, ούτε αν έμπλεξα σε καυγάδες.
Αυτό που θυμάμαι είναι πως σήμερα, μετά από 5 ολοκληρες ημέρες άκουσα τη φωνή της συγκατοίκου μου και τον ήχο από τα κλειδιά της και μετά...ΤΗΝ ΕΙΔΑ.
Στην αρχή της νιαούρισα αλλά μετά φοβήθηκα και ξανακρύφτηκα και μονάχα αφού πέρασε ώρα και μου ψυθίριζε και με τάιζε και μ΄αγαπούσε τόσο μα τόσο πολύ την άφησα να με κρατήσει. Μετά πήγαμε στο σπίτι, ήπια έφαγα, κατούρησα, κοιμήθηκα και τώρα που ξύπνησα είπα να σας γράψω.
Σας γράφω πρώτα-πρώτα για να σας ευχαριστήσω που με τις οδηγίες, τα άρθρα και τις αναρτήσεις σας, καθοθηγήσατε, παρηγορήσατε και βοηθήσατε τόσο καθοριστικά στο να βρεθώ.
Δεν ξέρετε πόσο πολύτιμη ήταν η βοήθειά σας.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ.
Επίσης σας γράφω για να επιβεβαιώσω πως όλες σας οι συμβουλές είναι σωστές : Πρέπει ο/η συγκάτοικός μας να μη χάνει ποτέ την ελπίδα και την υπομονή της. Να τυπώνει αφίσσες, να περπατά στη γειτονιά λέγοντας το όνομά μας, να ψάχνει πρώτα κοντά και μετά μακριά. Να περνάει πολλές φορές από το ίδιο μέρος για να αφήνει τη μυρωδιά και τη φωνή της μέχρι να ξεφοβηθούμε και να εμφανιστούμε. Να σκορπίζει λίγη από την άμμο μας κοντά στο σπίτι, να περπατά και να ελπίζει και να μας ψάχνει τις ώρες που έχει ησυχία. Εμένα με βρήκε στις 5 το απόγευμα του Σαββάτου, Ιούλιο μήνα που όλα ησυχάζουν.
Τέλος σας γράφω για να σας πω πως εξαιτίας αυτής της περιπέτειας κι εγώ και η συγκάτοικός μου μάθαμε καλύτερα τη γειτονιά και τους γείτονες. Καταλάβαμε πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αγαπούν και φροντίζουν τα ζώα και θέλουν να βοηθήσουν όταν προκύψει πρόβλημα. Καταλάβαμε πως υπάρχουν πολλά μα πολλά αδέσποτα ζώα τα οποία ζουν διαφορετικά από εμάς και έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από φροντίδα και αγάπη απ΄όση έχουμε εμείς που τη θεωρούμε δεδομένη. Επίσης καταλάβαμε πως ο κόσμος είναι μεγάλος και παράξενος και ενδιαφέρων και ίσως επικίνδυνος. Τέλος καταλάβαμε πως έχουμε αληθινούς φίλους, όσες και όσους όλες αυτές τις ημέρες συνέπασχαν μαζί μας και μας βοηθούσαν ή μας παρηγορούσαν.
Τώρα σας αφήνουμε για να ξεκουραστούμε και θα σας ξαναγράψουμε με την πρώτη ευκαιρία.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ
εγώ ο Τάτζιο και η συγκάτοικός μου
υ.γ κάτι λέει για πλέγμα στο μπαλκόνι αλλά δεν καταλαβαίνω, είναι όμορφο; είναι σαν φυλακή; να συμφωνήσω;

Να συμφωνησρις ιπταμενε γατουλη γιατι ξερεις τι λενε μια του κλεφτη ..στην περιπτωση σου μια του ιπταμενου..Αρα ναι στην πλεξη ειναι για καλο..Και κακο να μην μας βρει τετοιο ποτε ποτευχομαι Ολα καλα απο δω κ περα ε

Φτάνει που σε βρηκε η μαμα σου..και ναι ειναι σημαντικό το πλέγμα για να μην ξαναπεσεις κατω. Ήμουνα και τυχερός που επεσες πανω στην κυρια αλλιως τα πραγματα δεν θα ταν και τοσο ευχάριστα. Μακάρι ολες οι περιπέτειες να εχουν παντα το ιδιο καλο τελος με τη δικη σας και φυσικα εσυ να εισαι πιο προσεκτικός!

Τι λαχτάρα έδωσες στη μανούλα σου άτιμο αγριμάκι! Ελπίζω να μην ξανασυμβεί και ναι, φυσικά και να δώσεις τη συγκατάθεσή σου για το περιφραγμένο μπαλκόνι!

Γατούλη Τάτζιο σ'ευχαριστούμε για το όμορφο μηνυματάκι σου
Δεν χρειάζεται να πούμε οτι είσαι πολύ, μα πολύ τυχερός γατούλης, όχι μόνο επειδη γλύτωσες με τον τρόπο που γλύτωσες από αυτή την περιπέτεια, αλλά και γιατί έχεις μια "συγκάτοικο" όπως λες, που σε λατρεύει Αυτός είναι και ο λόγος που θα γίνει αυτό το περιβόητο "πλέγμα"στο μπαλκόνι.
Και απαντώ στα ερωτήματά σου:
"Όμορφο" ακριβώς δεν το λες...(ιδιαίτερα για το μπαλκόνι) Αλλά όταν πρόκειται για την ασφάλειά σου, είναι πανέμορφο, δεν υπάρχει ομορφότερο, σε διαβεβαιώ! Και δεν είναι φυλακή. Αληθινή φυλακή είναι να βρεθείς ξαφνικά (κούφια η ώρα που το ακούει) σε ένα κλουβί με σιδερένια κάγκελα, έχοντας σπασμένα τα πλευράκια σου ή οτιδήποτε άλλο και να περιμένεις την πολυπόθητη ανάρρωση.
Εδώ όμως δεν μιλάμε γι αυτό..Μιλάμε για μια "φωλίτσα" που θα σε προφυλάσσει από τους κινδύνους που καραδοκούν εκεί έξω, ενώ ταυτόχρονα θα σου επιτρέπει να παρακολουθείς και τα αγαπημένα σου πετούμενα (πουλιά και έντομα) προς...ενημέρωση
Πάντα καλά να είσαι και να σε χαίρεται η μανούλα σου

Την Πρωτοχρονιά ο Ράιαν έκανε βουτιά από τον 4ο. Βρήκε ένα χαλαρό σημείο στο πλέγμα και φούνταρε. Δεν είδα την πτώση αλλά κατάλαβα πως έγινε. Η τέντα στον 2ο ήταν ανοιχτή και θεωρώ λειτούργησε σαν τραμπολίνο. Του έκοψε τη δύναμη της πτώσης και τον τίναξε προς τον κήπο. Έτσι γλίτωσε τον φράχτη με τα σιδερένια παλούκια. Από εκεί έπεσε στο χώμα του κήπου μέσα στις λάσπες. Μετά σκαρφάλωσε σε μια λεμονιά και γαντζώθηκε στο πλέγμα που έχει ο 1ος για να μην μπαίνουν γάτες.Τις μισεί...Ακούω σπαραχτικά νιαουρίσματα και τις μεγάλες να φωνάζουν σαν τρελές. Αρνούμαι να πιστέψω αυτό που μέσα μου ξέρω. Δεν βλέπω τίποτε κάτω γιατί με εμποδίζει η (σωτήρια) τέντα. Κατεβαίνω στην πιλοτή και ακούω το γατί να κλαίει από πάνω μου. Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται. Χτυπάω στον 1ο και τον βρίσκω σε οικτρή κατάσταση. Που να βρω γιατρό τέτοια μέρα; Τον τυλίγω με κουβέρτα και ηρεμεί. Το κεφαλάκι δεν έχει χτύπημα. Ούτε σπάσιμο βλέπω. Όμως πονάει παντού.Έναν γιατρό που βρίσκω, λέει πως αν έχει εσωτερική αιμορραγία,δεν γλιτώνει και να τον πάρω αύριο. Αύριο όμως το λιονταράκι είναι όρθιο, τρώει λίγο και πάει τουαλέτα. Σε 3 μέρες είναι ο ίδιος τρελόγατος που πλατσουρίζει στα νερά... Happy end....Δυστυχώς όχι, με ευθύνη δική μου. Οι φίλοι μου από την Θεσσαλονίκη με παίρνουν για χρόνια πολλά και μου λένε πως περιμένουν το γατάκι.Μια κοινή φίλη θα πήγαινε στις 10 του μήνα στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα είναι 10...Το κοριτσάκι τους είναι απαρηγόρητο γιατί πέθανε η γατούλα τους το καλοκαίρι από βαθιά γεράματα,σχεδόν 20.Έχουν μονοκατοικία με κήπο. Τον περίμενε από τον Σεπτέμβρη αλλά εγώ τον αγάπησα και δεν τον έδινα. Χθες έκρινα με την λογική και αποφάσισα πως πρέπει να τον δώσω. Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ. Άλλαξα 20 φορές γνώμη αλλά τον έδωσα. Ελπίζω να είναι καλά και να έχει μια καλή ζωή. Εγώ από το πρωί είμαι ένα πτώμα που αναπνέει. Δεν θέλω να μου πείτε κάτι. Δεν μπορώ να να συγχωρήσω τον εαυτό μου... Συγνώμη,Ράιαν. Συγνώμη καρδιά μου..

Αρχική Δημοσίευση από Γατόκαρδος

Την Πρωτοχρονιά ο Ράιαν έκανε βουτιά από τον 4ο. Βρήκε ένα χαλαρό σημείο στο πλέγμα και φούνταρε. Δεν είδα την πτώση αλλά κατάλαβα πως έγινε. Η τέντα στον 2ο ήταν ανοιχτή και θεωρώ λειτούργησε σαν τραμπολίνο. Του έκοψε τη δύναμη της πτώσης και τον τίναξε προς τον κήπο. Έτσι γλίτωσε τον φράχτη με τα σιδερένια παλούκια. Από εκεί έπεσε στο χώμα του κήπου μέσα στις λάσπες. Μετά σκαρφάλωσε σε μια λεμονιά και γαντζώθηκε στο πλέγμα που έχει ο 1ος για να μην μπαίνουν γάτες.Τις μισεί...Ακούω σπαραχτικά νιαουρίσματα και τις μεγάλες να φωνάζουν σαν τρελές. Αρνούμαι να πιστέψω αυτό που μέσα μου ξέρω. Δεν βλέπω τίποτε κάτω γιατί με εμποδίζει η (σωτήρια) τέντα. Κατεβαίνω στην πιλοτή και ακούω το γατί να κλαίει από πάνω μου. Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται. Χτυπάω στον 1ο και τον βρίσκω σε οικτρή κατάσταση. Που να βρω γιατρό τέτοια μέρα; Τον τυλίγω με κουβέρτα και ηρεμεί. Το κεφαλάκι δεν έχει χτύπημα. Ούτε σπάσιμο βλέπω. Όμως πονάει παντού.Έναν γιατρό που βρίσκω, λέει πως αν έχει εσωτερική αιμορραγία,δεν γλιτώνει και να τον πάρω αύριο. Αύριο όμως το λιονταράκι είναι όρθιο, τρώει λίγο και πάει τουαλέτα. Σε 3 μέρες είναι ο ίδιος τρελόγατος που πλατσουρίζει στα νερά... Happy end....Δυστυχώς όχι, με ευθύνη δική μου. Οι φίλοι μου από την Θεσσαλονίκη με παίρνουν για χρόνια πολλά και μου λένε πως περιμένουν το γατάκι.Μια κοινή φίλη θα πήγαινε στις 10 του μήνα στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα είναι 10...Το κοριτσάκι τους είναι απαρηγόρητο γιατί πέθανε η γατούλα τους το καλοκαίρι από βαθιά γεράματα,σχεδόν 20.Έχουν μονοκατοικία με κήπο. Τον περίμενε από τον Σεπτέμβρη αλλά εγώ τον αγάπησα και δεν τον έδινα. Χθες έκρινα με την λογική και αποφάσισα πως πρέπει να τον δώσω. Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ. Άλλαξα 20 φορές γνώμη αλλά τον έδωσα. Ελπίζω να είναι καλά και να έχει μια καλή ζωή. Εγώ από το πρωί είμαι ένα πτώμα που αναπνέει. Δεν θέλω να μου πείτε κάτι. Δεν μπορώ να να συγχωρήσω τον εαυτό μου... Συγνώμη,Ράιαν. Συγνώμη καρδιά μου..

Καλησπέρα Ορέστη, εύχομαι καλή ζωή στον Ραιαν στο νέο του σπιτικό, όπου πιστεύω πως θα τα πάει περίφημα..
Θεωρώ ότι η λογική σου σε οδήγησε στη σωστή απόφαση, αν θες τη γνώμη μου και δεν υπάρχει κανένας λόγος να του ζητάς συγγνώμη . Εφόσον μάλιστα υιοθετήθηκε από φίλους, θα μαθαίνεις και νέα του φαντάζομαι, οπότε όλα καλά

Σ΄ευχαριστώ, Μαρία και συγνώμη που δεν σου απάντησα νωρίτερα. Δεν ήμουν και στα καλύτερά μου.Μου κόστισε πολύ. Δεν το περίμενα. Μένω σε ρετιρέ οροφοδιαμέρισμα και η βεράντα είναι 50 τ.μ. με τέντες. Και το άλλο μπαλκόνι είναι πολύ μεγάλο.Δεν βρήκα ασφαλή λύση περίφραξης. Άλλωστε αποδεικνύεται από την βουτιά του Ράιαν. Ο μικρός φαίνεται να προσαρμόζεται. Τουλάχιστον τρώει αλλά πολύ ώρα κρύβεται.Αν κάτι στραβώσει, θα τον πάρω πίσω αλλά φαίνεται να πηγαίνει καλά.Οι άνθρωποι είναι εξαιρετικοί. Θα μπορούσα να πω και άλλα πολλά. Όμως η αλήθεια είναι ότι νιώθω τύψεις κι ας ξέρω πως σκέφτηκα το δικό του καλό. Όταν ήρθε στο σπίτι μου στα Γιάννενα είχε μισάνοιχτα τα ματάκια του. Σκελετωμένο και υποσιτισμένο. Και άρρωστο...Και μετά μου τον πήραν οι "ιδιοκτήτες"και τον έβαλαν σε ένα κλουβί για κουνέλια. Κι έκλαιγε μέρα-νύχτα.Αναγκάστηκα να τον κλέψω. Κι ας ήξερα πως αν το καταλάβαινε κάποιος,θα με κορόιδευαν όλοι. Κι έγινε ένας εξαιρετικός γάτος.Πολύ καλός χαρακτήρας αλλά παλαβός και μεγάλο πειραχτήρι. Θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου και θα τον θεωρώ δικό μου. Όχι εγωιστικά. Όταν τον έδωσα δεν σκέφτηκα εμένα. Και τώρα ξέρω ότι ανήκει σε άλλους. Όμως έχει τη δική του θέση στην καρδιά μου.Εκεί που βρίσκονται οι αγαπημένοι... Και όποτε θα τον σκέφτομαι, θα συγκινούμαι.