Ο "μπέμπης" έτσι λέγεται ο γάτος μου, μεγάλωσε μέσα στο σπίτι τους πρώτους 4 μήνες, μετά μόνο το βράδυ έμπαινε μέσα για να κοιμηθεί. Εδώ και 1μιση μήνα όμως βγαίνει και το βράδυ έξω. Προχθές πάλι το' σκασε, ήταν όλη τη μέρα μέσα, βγήκε στις 9 το βράδυ και γύρισε σήμερα στις πέντε το πρωί. Στο παρελθόν έιχα γάτους - αστείρωτους που έκαναν να γυρίσουν από 3 μέρες έως και δυο εβδομάδες. Αυτοί όμως δεν έζησαν πάνω από 2 χρόνια. Δύο της αδελφής μου βρέθηκαν σκοτωμένοι στο δρόμο έξω από τον οικισμό και δύο δικοί μου εξαφανίστηκαν. Έχει μείνει ένας άλλος της αδελφής μου που είναι 6 ετών και παρόλο που είναι αστείρωτος δεν φεύγει μακριά από το σπίτι, πιστεύω γιατί είναι φοβητσιάρης. Ο δικός μου όμως φαίνεται ιδιαίτερα ζωηρός κι επειδή του έχω ιδιαίτερη αδυναμία, αφού γεννήθηκε μέσα στο σπίτι, σήμερα θα τον πάω για την επέμβαση αλλιώς είμαι σίγουρη ότι και αυτός δεν θα επιβιώσει. Εντωμεταξύ κάθε φορά που εξαφανίζεται εγώ ζω με την αγωνία αν θα γυρίσει, ο γιατρός λέει ότι έτσι μόνο θα ηρεμήσει.
Προσωπικά είμαι ενάντια στη στείρωση αλλά δεν έχω σκοπό να σε μεταπείσω εφόσον το έχεις αποφασίσει.Υπάρχουν πολλαπλοί παράγοντες που οι γάτοι μένουν έξω τα βράδυα αλλά μπορείς να τους εκπαιδεύσεις βάζοντας τους ένα πρόγραμμα.
1. Καλό είναι ο γατούλης να βγαίνει έξω την ημέρα εφόσον υπάρχει κήπος,να ακολουθεί πάντα ένα μέλος του σπιτιού στις εξωτερικές δραστηριότητες του κήπου.
2. 2 γατούλες είναι πάντα καλύτερες από μία γιατί έχουν παρέα και δεν έχουν τόσο την ανάγκη να τρέχουν πίσω από τις άλλες γάτες όταν βγαίνουν έξω για παιχνίδι. Έστω και 2 γατούλες του ιδίου φύλου οι οποίες σκοτώνονται συνέχεια πάνω στο παιχνίδι, βασική προυπόθεση είναι η μία γάτα να είναι μικρότερη από την άλλη για να μην υπάρχουν μάχες κυριαρχίας και το θέμα αυτό να λυθεί άμεσα.
3. Μία ιδιότροπη στο φαγητό και καλοταϊσμένη γάτα πάντα γυρνά σπίτι. Δε πρέπει να έχει πάνω από 1 ή 2 "γωνίες" σίτισης η οποίες να μένουν σταθερές. Να μη δίνουμε στη γάτα σνακ όταν καθόμαστε στη βεράντα και να πηγαίνει πάντα στο πιατάκι της για να φάει. Οι αγοραστές τροφές σε αφθονία εξασφαλίζουν κατά το 1/3 τη σιγουριά ότι η γάτα δε θα τρώει έξω εφόσον συνηθήσει από μικρή έτσι.
4. Εφόσον μένεις σε κοινότητα και υπάρχει κάποιο ημιυπόγειο,μεγάλο γκαράζ ή αποθήκη στο σπίτι μπορείς να δημιουργήσεις ένα πλούσιο σημείο σίτισης εκεί που θα χρησημοποιείται τα βράδυα και τη νύχτα με άφθονη ξηρά τροφή (τα κρέατα ιδίως το καλοκαίρι χαλάν και σκουλικιάζουν εύκολα αν κάτσει μία μύγα) και όσο πιο φρέσκο γίνεται νερό (σε μεγάλο κατσαρόλι), ένα κρεββάτι/καλάθι σε υψηλό σημείο (50cm<) με μαλακό υλικό όπως πχ παλά καλύματα από καλοκαιρινές καρέκλες (δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά το χειμώνα) και φυσικά τη προσωπική του τουαλέτα με αφθονή φυσική άμμο η οποία μπορεί να καθαριστεί με ένα κόσκινο σε τακτά καθορισμένα χρονικά διαστήματα. Ο γάτος σου θα ζητά κάθε βράδυ να μπει εκεί και εφόσον έχει και παρέα δε θα βαριέται. Επίσης αυτά τα σημεία είναι εστίες ποντικών και γεμάτα σε νυχτοπεταλούδες τα οποία θα κρατούν τη γάτα σε δράση τη νύχτα.
Τέλος, όταν ο γάτος έρθει σε επαφή με το είδος του, ξεκινά μία διαδηκασία μη αναστρέψιμη. Παρότι μοναχικό ζώο, η γάτα, νιώθει την ανάγκη της βόλτας και της επαφής με τις άλλες γάτες. Οι διαθέσεις της είναι θέμα χαρακτήρα και διαφέρουν από γάτα σε γάτα αλλά εκτός από τη περίοδο του οίστρου οι γάτες έστω και αν μαλώνουν δεν έχουν σκοπό να πληγώσουν η μία την άλλη και οι συνατήσεις στις καθορισμένες βόλτες τους με άλλους γάτους έχουν μία καχύποπτη προσέγγιση μεν αλλά μία φιλειρηνική διάθεση δε.:up: |
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Πουπουλίνα : 23-06-11 στις 11:31.
Θα με αρχίσετε στις σφαλιάρες αλλά εγώ θα το πω. Και εγώ έχω πρόβλημα με τη στείρωση όλων των ζώων. Αναγνωρίζω την ανάγκη, αλλά η ιδέα δεν με ενθουσιάζει καθόλου....
μη το βλέπεις κωμικά όπως τη διαφήμηση. Ο Άμπτουλ της διαφήμησης πέρα από το κωμικό ουσιαστικά ήταν φύλακας. Άλλοι ευνούχοι απλά γινόντουσαν "διασκεδαστές" των άλλων αρσενικών και άλλοι φύλακες. Δε ξέρω αν ήταν θέμα εκπαίδευσης ή σωματότυπου. Το χαρέμι του Δαρίου και πολλών άλλων Περσών βασιλέων είχαν ως φύλακες ευνούχους που συνήθως ήταν στα κυβικά του Άμπτουλ της διαφήμησης και βάλε!Ενώ άλλοι είχαν τη μοίρα του ευνούχου της ταινίας "Αλέξανδρος".
...με πολλούς φίλους