Επιθετικό Λέμφωμα της γάτας μου

Καλησπέρα σας.

Δεν είμαι καθόλου καλά. Το γατί - παιδί μου, διαγνώστηκε με επιθετικό λέμφωμα μετά από 2 μήνες ψαξίματος σχετικά με το τι μπορεί να είχε.
Όλα ξεκίνησαν από εμετούς. Μετά την αρχή της αγωγής της άρχισε να έχει φαγούρα επίμονη παντού σε όλο της το σώμα. Με τα πολλά για να μην μακρυγορω, μετά από πολλές θεραπείες που δεν έπιαναν, της κάναμε υπέρηχο κοιλιάς και βρήκαν επιθετικό λέμφωμα. Το επιβεβαίωσε και η βιοψία. Μου είπαν ότι τσιμπήσαμε λαχείο καθώς πέτυχε συνδιασμο 2 μορφών που είναι σπάνιο, γαστρεντερολογικου τύπου και χτυπάει εσωτερικά στο δέρμα της (.
Δηλαδη μου εξήγησαν πως αυτή η φαγούρα είναι εσωτερική κάποιες φορές και δεν φαίνεται και οφείλεται στην καρκινικα κύτταρα που πολλαπλασιαζονται.
Μου είπαν ότι δεν έχει νόημα να κάνουμε τίποτα, δηλαδή την έχουν ξεγραμμενη.
Μου έδωσαν μόνο κορτιζόνη σε χάπια και ένα χάπι για το στομάχι της. Της τα έδινα για ένα διάστημα, ή μάλλον νόμιζα ότι της τα έδινα, αλλά τελικά τα έβρισκα μετά κάπου να τα έχει φτύσει χωρις να το παίρνω χαμπάρι. Δεν ήθελε καθόλου τα χάπια και προσπάθησα με κάθε τρόπο. Έφτασε σε ένα σημείο να μην τρώει καθόλου για 3 μέρες, να κάνει συνέχεια διάρροια και να κρύβεται.
Ξαναπήρα τη γιατρό και της είπα αν μπορούμε για τελευταία επιλογή να μου δίνει ενέσεις κορτιζόνης να της κάνω για να νιώσει καλύτερα.
Πράγμα το οποίο έγινε. Αμέσως ένιωθε καλύτερα, της άνοιξε η όρεξη στο 5πλασιο, ετρωγε κάθε μία ώρα, έδειχνε πολύ καλύτερα. Φυσικά αποφάσισα να το βλέπω μέρα μέρα, γιατί είχε κόψει τις συνήθειες που τόσο αγαπούσε να κάνει.
Δυσκολευοταν να βγει από το δωμάτιό μου σαν να φοβόταν, και της τα έφερα όλα εδώ, την τροφή της, το νερό της, το χώμα της, τα πάντα.
Σημείωση ότι ήταν μια υπερδραστηρια γάτα, κοινωνική, ανεξάρτητη, την ήξερε και την αγαπούσε όλη η πολυκατοικία, μέσα σε όλα. Είναι 12μιση χρονών και όλο αυτό έγινε πολύ ξαφνικά, κανένας μας δεν έδειχνε να έχει καταλάβει ότι έχει μεγαλώσει, ήταν μέσα σε όλα. Περιττό να σας πω πως έχω καταρρεύσει, δεν ξέρω τι να κάνω. Είναι το παιδί μου και νιώθω ότι μόνο εσείς εδώ μέσα μπορείτε να με καταλάβετε. Αντιμετώπιζα κάποιες προσωπικές δυσκολίες το τελευταίο διάστημα και ένιωθα τόσο ευτυχισμένη και ευλογημένη που είχα τουλάχιστον τη γατούλα μου, να την παίρνω αγκαλιά να ξαπλωνουμε στο κρεβάτι μας και να νιώθω ότι όλα θα πάνε καλά. Και συμβαίνει αυτό. Στο παιδί μου. Στο δικό μου παιδί.
Τις τελευταίες 3 μέρες όμως ξύνεται ΣΥΝΈΧΕΙΑ, ΣΥΝΈΧΕΙΑ.
Νιωθω ότι δεν μπορεί να ηρεμήσει. Είναι συνέχεια κρυμμένη και βγαίνει μόνο για τα βασικά και μετά τρέχει σφαίρα πίσω. Και γω δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω. Δεν αντέχω να την βλέπω να ταλαιπωρειται αλλά από την άλλη δεν μπορώ να διανοηθώ στην ιδέα ότι θα κάνω εγώ την καρδούλα της να σταμάτησει.. Τις προάλλες ήρθε και ξάπλωσε πάνω μου και η καρδούλα της ακουγόταν στα χέρια μου..

Όταν δεν ξύνεται δείχνει πολύ καλύτερα, τα ματάκια της έχουν ζωντάνια, έχει όρεξη, δεν κάνει διαρροιες... Αλλά τις 3 τελευταίες μέρες δεν σταματάει το ξύσιμο και δεν μπορεί να ηρεμήσει.
Τι να κάνω Θεέ μου... Τι...

Γεια σου Ειρήνη,
Λυπάμαι πάρα πολύ για ότι περνάς εσύ και η γατούλα σου, είναι πολύ τυχερή που έχει την αγάπη σου. Το ξύσιμο μπορεί να συνδέεται και με τροφική δυσανεξία. Επειδή συχνά το λέμφωμα είναι εξέλιξη της φλεγμονώδης νόσου του εντέρου (IBD), και έχουν και πολλά κοινά θέματα οι δύο ασθένειες, μπορείς να βρεις συμβουλές και υποστήριξη από κόσμο με εμπειρία και από τις δύο εδώ:
https://www.ibdkitties.net/
https://www.facebook.com/groups/527768930622787/

Καλησπέρα και από εμένα .. λυπάμαι πολύ και ο λόγος.που μπήκα σε αυτή την συζήτηση είναι γιατί ψάχνω και εγώ παρηγοριά από κάποιον που να περνάει τα ίδια με εμένα.. βρήκαμε καρκίνο στο έντερο στον γατούλη μου 11.5 χρόνων.. όλα ξεκίνησαν από εμετούς και μετά ανορεξία.. δεν έκανα βιοψία αλλά μου είπαν ότι είναι μάλλον λέμφωμα γιατί έχει μεγάλη διόγκωση και δεν τα είδε καλά γενικά ο υπερηχολογος.. έχω καταρρεύσει δεν το πιστεύω καθόλου.. σήμερα θα πάω γιατρό μου είπαν για χάπια κορτιζόνης γιατί τον ταιζω με σύριγγα με το ζόρι ..έχει χάσει πολύ βάρος ..

Καλησπέρα Αγγελική

Περιττό να πούμε οτι έχετε να παλέψετε με κάτι αρκετά δύσκολο, όμως μη χάνεις το κουράγιο σου. Ρώτα τον γιατρό που βλέπει τον γατούλη σου, για το τι λύσεις υπάρχουν από δω και πέρα. Είναι διαχειρίσιμος ο καρκίνος που έχει; Υπάρχει δυνατότητα χειρουργικής επέμβασης;
Μη το βάζεις κάτω σ'αυτή τη δύσκολη μάχη, βάλε δύναμη και κάνε ότι είναι δυνατόν να γίνει.

Μου είπε ότι είναι προχωρημένο και ότι το χειρουργείο δεν ξέρουμε αν μπορεί να γίνει γιατί αν τον ανοίξει ίσως δει ότι δεν γίνεται κάτι και αν κόψει μεγάλο μέρος του εντέρου δύσκολα επανέρχεται μετά.. επίσης μου είπε ότι με χειρουργείο ίσως να κερδίσω 5-6 μήνες ζωής .. το άλλο που είπε είναι να το παλέψω με κορτιζόνη όσο πάει και όταν δω την κάτω βόλτα να τον απαλλάξω από τον πόνο.. αυτός λέει στον σκύλο του με επιθετικό καρκίνο διάλεξε να τον κοιμησει από τον ταλαιπωρήσει γιατί στο τέλος το κοιμησμα είναι λέει αναπόφευκτο απλά για εμένα θα κερδίσω άλλο λίγο καιρό μαζί του.. εσείς τι θα κάνατε ?

Σε αυτή την περίπτωση, δηλαδή που ουσιαστικά το χειρουργείο δεν έχει να προσφέρει κάτι πέρα από περιττή ταλαιπωρία του ζώου, ναι, θα επέλεγα την ευθανασία.
Ήδη έζησα μια παρόμοια ιστορία, 2 χρόνια πριν, με την προηγούμενη γατούλα μου που αγαπούσα πολύ.

Διαγνώστηκε με καρκίνο στον "αυχένα" της ουροδόχου κύστης, μια σπάνια περίπτωση για σκύλους, σπανιότατη για γάτες.
Μετά το αρχικό φοβερό σοκ(ήταν μόνο 7 χρονών και 8 μηνών) και αφού πήρα 2-3 γνώμες από διαφορετικούς γιατρούς (που όλες συμφωνούσαν με την αρχική διάγνωση), αποδέχτηκα πως ήταν μονόδρομος και φρόντισα να τη χαρώ κάθε μέρα που θα έμενε κοντά μου. Η ασθένεια, εξελίχτηκε πολύ πιο γρήγορα από όσο περίμενα κι όταν ήρθε η ώρα, την έβαλα στο κλουβί και την πήγα σε ειδικό κτηνιατρικό κέντρο να την εξετάσουν, μέχρι τέλους διατηρώντας μια (παράλογη) ελπίδα πως ίσως δεν ήταν τόσο άσχημα τα πράγματα, ίσως ήταν λάθος.
Γύρισα σπίτι με το κλουβί άδειο. Γιατί είχε έρθει η ώρα για την ένεση που θα την έπαιρνε μακριά μου, στο τελευταίο της ταξίδι. Δεν είχε νόημα να την αφήσω να υποφέρει για λίγες μόνο μέρες, ίσα για να καλύψω πρόσκαιρα την ανάγκη να μην την αποχωριστώ.
Καλή δύναμη και μάζεψε όλο σου το κουράγιο φίλη μου, τι άλλο να πω...

Λυπαμαι τοσο πολυ.. απλα δεν μπορω να δεχτω να ειμαι εγω αυτη που θα παρει την αποφαση να σταματησει η καρδουλα του επισης ηθελα οταν ερθει η ωρα να γινει σπιτι.. δεν ξερω αν αυτο γινεται αλλα θα ηθελα να ειναι σπιτι του στην αγκαλια μου το αντιο... ειναι και κολλημενος με το σπιτι δεν ηθελε να φευγει ποτε ακομα και με ολες τις πορτες ανοιχτες.. ειμαι τοσο χαλια αληθεια δεν ξερω πως να το διαχειριστω ολο αυτο ..

Καλημέρα Αγγελική, μην απογοητεύεσαι, διάβασε, υπάρχουν τρόποι διαχείρισης του λεμφώματος στο έντερο της γάτας, ακόμα και τη χημειοθεραπεία μπορούν να την ανεχθούν καλά εφόσον ενδείκνυται για την περίπτωση. Επίσης σε σοβαρά θέματα καλό είναι να παίρνουμε γνώμη και από άλλον κτηνίατρο/ους. Στα links που παρέθεσα παραπάνω προσθέτω και αυτά:

https://www.vet.upenn.edu/docs/defau...m.pdf?sfvrsn=4
https://thecatsite.com/threads/survi...mphoma.432326/

Δυστυχώς είναι προχωρημένο το στάδιο .. Έχω ήδη φίλη που είναι κτηνίατρος και με συμβουλεύει ,έχω και τον κτηνίατρο μου δίπλα και αυτόν που έκανε τον υπέρηχο .. Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον..
Οι χημειοθεραπείες γίνονται μετά από χειρουργείο η τις αρχίζουν και χωρίς χειρουργείο;

Μπορείς και να διαβάσεις ή να ρωτήσεις και τον κτηνίατρο. Από ότι καταλαβαίνω εγώ, χειρουργείο συνίσταται όταν ο καρκίνος είναι εντοπισμένος σε συγκεκριμένο περιορισμένο σημείο, πράγμα το οποίο δεν αποτελεί τη συνήθη περίπτωση για το λέμφωμα στο έντερο. Υπάρχουν δύο είδη λεμφώματος στο έντερο: large cell lymphoma και small cell lymphoma, η χημειοθεραπεία συνίσταται στο πρώτο (χωρίς να προαπαιτεί εγχείριση). Δες και εδώ: https://www.ibdkitties.net/ibd-or-cancer/

Είπα στον γιατρό μου να δείξει τις εξετάσεις σε μία συνάδελφο του που κάνει τέτοια χειρουργεία και ασχολείται με όγκους . Εν τω μεταξύ δεν είμαι και οικονομικά τόσο άνετα όπως ο περισσότερος κόσμος και δεν ξέρω τα κόστη για χημειοθεραπείες και χειρουργεία τέτοιου τύπου.. Αν κάποιος έχει μπει σε τέτοια διαδικασία θα ήθελα πολύ να μάθω ! Χίλια ευχαριστώ και πάλι !

το μόνο που ξέρω είναι για τη χημειοθεραπεία εφόσον χρειαστεί, ότι μπορείς να τη δίνεις με χάπι στο σπίτι και ότι είναι καλά ανεκτή στις γάτες και δεν έχει τις παρενέργειες που έχει στους ανθρώπους, θα σου πει σίγουρα ο κτηνίατρος

Εμπλεξα με ενα αδέσποτο. Ηταν 5 χρονια εξω (περιπου τετοιας ηλικίας έχει) και δεν πιανόταν, ήταν πολύ ανεξάρτητος. Το τελευταίο διάστημα έβλεπα οτι κοιμόταν συχνα, οτι δεν ήταν καλα αλλά δεν με άφηνε να το πλησιάσω. Ξαφνικά
πριν απο 3 εβδομαδες ερχεται στην πόρτα μου και προς μεγάλη μου έκπληξη με άφησε να τον πιάσω - τον έβαλα σε κλουβί και πήγαμε σε κτηνίατρο αλλά ήταν πολύ άγριος και μόνο μια αντιβίωση μπορούσε να του κάνει, για το αναπνευστικό που τον ταλαιπωρούσε. Στον σπίτι που τον έβαλα, πήγαινε καλά αλλά μετά από κάποιο διάστημα πρόσεξα ότι δεν ουρούσε και τον πήγα στον γιατρό. Ταυτοχρονα ειχε μειωθεί η όρεξή του. Εκεί διαπιστώθηκε ότι είχε κατακράτηση ούρων (γεμάτη κύστη) αλλά φύγαν μόνα τους με ένα απλό τσίμπιμα της βελόνας για ηρέμηση. Του πήραμε και αίμα και όλα μια χαρά. Τον έφερα σπίτι και έφαγε σαν λύκος. Αλλά μία ημέρα μετά είδα ότι πάλι είχε ατονησει. Τον πήγα πάλι στο γιατρό την επομένη γιατί δεν ουρούσε πάλι και εκεί βρήκε μια μάζα στην κοιλιά. Τον κοιμήσαμε και κάναμε υπέρηχο. Βρήκε κάτι στο έντερο και οι εξετάσεις αίματος είχαν χειροτερεύσει. Αυξημένα λευκά και λεμφοκύτταρα μέσα σε 3 ημέρες - αυξήθηκαν πολύ. Σήμερα που έγινε το χειρουργείο δυστυχώς διαπιστώθηκε πως είχε λέμφωμα στο λεπτό έντερο και αφαιρέθηκε. Ηταν σε θέση να πιέζει τον ουρητήρα και γι'αυτό δεν ουρούσε εύκολα. Μπλέξιμο. Να δούμε, θα τη βγάλει τις επομενες ημέρες ή θα έχει επιπλοκές στο έντερο από το χειρουργείο (κόπηκε κομμάτι και έγινε συρραφή); Είναι σκληρό καρύδι για να έχει επιβιώσει τόσα χρόνια χωρίς εμβόλια χωρίς τίποτα. Την ευχή όλων σας για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με θεραπεία.

περαστικα σας!

Όλα καλά να πάνε εύχομαι και καλή ανάρρωση στον γενναίο γατούλη.

Ευχαριστώ πολύ! Ήδη πηγαίνει καλύτερα και το έντερο κινείται. Ο γιατρός που τον χειρούργησε και αφαίρεσε τον καρκίνο αρνείται να του κάνει χημειοθεραπείες - λέει ότι μπορεί να πεθάνει , όχι επειδή είναι επιβαρυμένη η υγεία του, δεν είναι, αλλά γενικώς. Εγώ θέλω να αυξήσω τις πιθανότητες να γλιτώσει. Τι πρέπει να κάνω; Μένω επαρχία. Να τον πάω Αθήνα σε κάποια μεγάλη κλινική για μια δεύτερη γνώμη όταν βγει από τη νοσηλεία; Ή να πιέσω τον γιατρό μου να επικοινωνήσει ο ίδιος με κάποια κλινική διότι εκείνος έκανε τη διάγνωση, αν τον πάω αλλού θα πρέπει να γίνει εκ νέου διάγνωση και χωρίς όγκο πώς θα γίνει;

Αρχική Δημοσίευση από kokkinoylhs

Ευχαριστώ πολύ! Ήδη πηγαίνει καλύτερα και το έντερο κινείται. Ο γιατρός που τον χειρούργησε και αφαίρεσε τον καρκίνο αρνείται να του κάνει χημειοθεραπείες - λέει ότι μπορεί να πεθάνει , όχι επειδή είναι επιβαρυμένη η υγεία του, δεν είναι, αλλά γενικώς. Εγώ θέλω να αυξήσω τις πιθανότητες να γλιτώσει. Τι πρέπει να κάνω; Μένω επαρχία. Να τον πάω Αθήνα σε κάποια μεγάλη κλινική για μια δεύτερη γνώμη όταν βγει από τη νοσηλεία; Ή να πιέσω τον γιατρό μου να επικοινωνήσει ο ίδιος με κάποια κλινική διότι εκείνος έκανε τη διάγνωση, αν τον πάω αλλού θα πρέπει να γίνει εκ νέου διάγνωση και χωρίς όγκο πώς θα γίνει;

Κια η δικια μου γιατρος το ιδιο κανει.Δεν κανει χημειοθεραπειες.Θα αυξησει ισως ελαχιστα τον χρονο,αλλα τι χρονο; Ελπιζω να μην χρειαστει να ζησεις χημειοθεραπειες απο κοντα να δεις τι εστι,ειδικα για ζωα.ΘΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΙ ΤΟ ΖΩΟ.
Θα ακουσεις τον γιατρο σου και οχι τις ιδεες σου.Ξερει αυτη.Δεν θα βασανιζεται το ζωακι για το δικο μας ''θελω''

Ευχαριστώ για τη συμβουλή. Δεν ήξερα πόσο επώδυνη είναι η χημειοθεραπεία. Αλλά επειδή ήταν αδέσποτο και δεν θα το είχα υπό την επίβλεψη μου ελεγα, να του κάνω ό,τι χρειάζεται και μετά δρόμο. Προς το παρόν παίρνει ακόμα αντιβίωση οποτε δεν το έχω διώξει ακόμα.

Αρχική Δημοσίευση από kokkinoylhs

Ευχαριστώ για τη συμβουλή. Δεν ήξερα πόσο επώδυνη είναι η χημειοθεραπεία. Αλλά επειδή ήταν αδέσποτο και δεν θα το είχα υπό την επίβλεψη μου ελεγα, να του κάνω ό,τι χρειάζεται και μετά δρόμο. Προς το παρόν παίρνει ακόμα αντιβίωση οποτε δεν το έχω διώξει ακόμα.

Κοιτα κατι καλη μου.ή θα το φροντισεις μεχρι να μην τρωει οποτε μετα ευθανασια να μην υποφερει ή θα τιυ καβεις τωρα την ευθανασια αν πει ο γιατρις οτυι δεν υπαρχει ελπιδα.Να το αφησεις αρρωστο /καρκινοπαθη στον δρομοι πως σου φαινεται;Να βασανιστει και ουτε νερο και φαγακι να μην εχει;
Δεν παει ετσι.
Ή θα το κρατησεις μεχρι να του κανεις ευθανασια οταν πια δεν θα τρωει ή καντην τωρα αν πει ο γιατρος ναι καια ν δεν μπορει αλλος να το κρατησει.ΑΜΑΡΤΙΑ να το παρατησεις στο δρομο,δεν παιζει αυτο/