Ο Μελένιος πια μεγάλωσε, μπήκαμε στους πέντε μήνες. Όταν είναι στα καλά του, είναι το καλύτερο και το πιο τρυφερό γατί του κόσμου. Όταν τον πιάνει το ανάποδο όμως, καλύτερα να μην είσαι μπροστά. Κρεμιέται από κουρτίνες, ανεβαίνει παντού (ακόμα και μέσα στα πιάτα που τρώμε), γρατζουνάει και δαγκώνει ό,τι βρει, κατα προτίμηση εμάς, δεν δέχεται καμία παρατήρηση, και γενικά ότι συμβουλές έχω διαβάσει κατά καιρούς εδώ, απλά δεν πιάνουν. Τι νεράκι στη μουρίτσα, τι κοφτό μη και αδιαφορία, τι φύσημα στη μουρίτσα τι, τι, όλα τα έχω κάνει, δεν γίνεται τίποτα. Απλά ΔΕΝ υπάρχει τίποτα απαγορευμένο γι'αυτόν.
Κάνω υπομονή μέχρι το Σεπτέμβρη, μήπως με την στείρωση, στρώσει η κατάσταση. Το θέμα είναι ότι, υπάρχει κάτι που κάνει που είναι υπερβολικά ανθυγιεινό και για τον ίδιο αλλά και για μας. Λατρεύει την άμμο του. Αλλά όχι μόνο για την ανάγκη του. Πάει και κοιμάται πάνω στην άμμο. Την καθαρίζω τρεις φορές την ημέρα, δεν έχω αλλάξει μάρκα από τότε που ήταν μωρό. Και όταν παίζει, το αγαπημένο του παιχνίδι είναι σβόλοι άμμου (τσίσα και κακά, ότι βρει πρόχειρο)!!! Τα βγάζει έξω από την άμμο και τα κλωτσάει σε όλο το σπίτι και κάτω από τους καναπέδες!
Και να πεις ότι δεν έχει παιχνίδια; Έχει καμιά 20αριά που εναλλάσονται ημερισίως. Παίζουμε τουλάχιστον μία ώρα. Ο Αίλουρος μου είπε να τον παίζω μέχρι να λαχανιάζει. Το κάνω και γίνεται ακόμα πιο επιθετικός με τα πόδια μας, αλλά και δεν έχει σταματήσει αυτή την κακιά συνήθεια. Γεμίζει τον τόπο βρωμιές, και τρέμω για κατσαρίδες και μυρμύγκια.
Έχετε ξανακούσει κάτι τέτοιο; Έχετε καμιά συμβουλή προς την απελπισμένη μάνα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε πάνω από 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
...με πολλούς φίλους