Καλημέρα σε όλες/όλους!
Θα είμαι λίγο εκτενής, για να έχετε μια ολοκληρωμένη εικόνα σε σχέση με τις απαντήσεις σας. Να σημειώσω δε ότι τόσο εγώ όσο και η σύζυγός μας είμαστε εντελώς άπειροι με τα κατοικίδια. Ο ορισμός του αρχάριου! Ούτε είχαμε ποτέ ούτε θελήσαμε να έχουμε. Αλλά βλέπετε αυτά μας επέλεξαν!
Δουλεύω για χρόνια στο εξωτερικό και το σπίτι μου το φρόντιζε κάποιες φορές ο πατέρας μου. Επειδή έρχονταν κάποιες φορές πού και πού αδέσποτα στον κήπο και τα λυπόταν, αλλά και επειδή σκέφτηκε ότι είναι καλό να κυκλοφορούν κοντά μας, για να κυνηγάν ποντίκια (και φίδια

, τους έδινε λίγη τροφή. Αρκετά ζωντανά ήρθαν και παρήλθαν χωρίς να αφήσουν το στίγμα τους. Στο τέλος, όμως, δύο-τρεις αδέσποτες γατούλες θηλυκές έγιναν τακτικές!
Από αυτές η μία αποφάσισε ότι το σπίτι μας είναι και σπίτι της και έχει γίνει σχεδόν αυλόγατα. Είναι κοινωνική, τρίβεται στα πόδια μας, τρίβεται γενικώς, κάποιες φορές δέχεται χάδια, κάνει μπροστά μας χαρούλες, και για αυτό τη φωνάζουμε Χαϊδούλα. Διατηρεί, όμως, τα άγρια ένστικτά της. Δεν μπορείς να την περιορίσεις εύκολα και είναι επιθετική απέναντι σε άλλες γάτες ή όταν νιώθει ότι απειλείται.
Η Χαϊδούλα, λοιπόν, είχε κάνει και άλλες γέννες, αλλά την τελευταία αποφάσισε να την κάνει στο νέο της σπίτι, δηλαδή στην αυλή μας! Ξαφνικά μια μέρα βλέπουμε πέντε μικρά να σουλατσάρουν στον κήπο και αυτή να μας κοιτάει απορημένη αν θα αποδεχθούμε τη νέα κατάσταση ή όχι. Φυσικά, δεν τα διώξαμε και τους δίναμε και αυτών λίγη τροφή.
Τα μικρά πρέπει να είναι τώρα δύο-τριών μηνών τουλάχιστον. Ίσως και μεγαλύτερα. Από τα 5 έχουν μείνει τα 3, τα οποία μας φοβούνταν αλλά έρχονταν για φαγητό και, όταν τρώνε, κάποιες φορές μας αφήνουν να τα χαϊδέψουμε.
Μια μέρα, παρατηρεί η γυναίκα μου ότι το ένα, το ασπρούλι (το έχουμε βγάλει Μπελά - θα καταλάβετε γιατί!), έχει μπαταρισμένο το μάτι του. Ψάχνω στο ίντερνετ και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι έχει ρινοτραχειίτιδα. Επειδή στενοχωρήθηκα και εγώ και η γυναίκα μου αλλά και από το φόβο μη κολλήσουν και τα υπόλοιπα αλλά και οι άλλες (κατοικίδιες) γάτες της γειτονιάς (η εξημερωμένη ενός γείτονα είναι από προηγούμενη γέννα της Χαϊδούλας και κάνει παρέα με τα μικρά), αγοράζω γατοφόρο, για να το πάμε στον κτηνίατρο.
Το απόγευμα της ίδια μέρας, λοιπόν, τους βάζω τροφή και αρπάζω άγαρμπα τον Μπελά. Ο καημένος έκλαιγε και, χωρίς να είμαι προετοιμασμένος, που επιτίθεται η μάνα του. Μου ξέσκισε τη γάμπα! Δεν την είχα ξαναδεί τόσο επιθετική. Ήταν έτοιμη να επιτεθεί και στη γυναίκα μου. Ξέρω, πλέον, ότι φταίω εγώ γιατί έπιασα άγαρμπα το γατάκι και αυτό έβαλε τα κλάματα.
Η ουσία είναι ότι το γατάκι πήγε στον κτηνίατρο, του δόθηκε αγωγή (αντιβίωση για 8 ημέρες, ειδική τροφή και κρεμούλα για το ματάκι του). Του τη δώσαμε πίσω στο σπίτι και το αφήσαμε ελεύθερο, πιστεύοντας ότι κουτσά στραβά θα το ξαναπιάναμε ...
Αμ δε! Την επόμενη μέρα το ξαναπιάνω άγαρμπα, η Χαϊδούλα μου ξαναεπιτέθηκε, αυτήν τη φορά την κλώτσησα αμυνόμενος, αλλά το γατάκι ξέφυγε από το γατοφόρο ... Και ενώ εγώ ουσιάστικα έφταιγα, από τα νεύρα μου τα έβαλα με τα καημένα τα ζώα και τα έδιωξα από την αυλή. Η Χαϊδούλα τα πήρε τα μικρά της και η καημένη κούρνιαζε για δυο μέρες σε κάτι ξερόχορτα σε διπλανό οικόπεδο, γιατί την ξαναέδιωξα, όταν το βράδυ έκανε από μέρους της μια κίνηση συμφιλίωσης.
Δυο μέρες μετά, όμως, πιάνει αυτό το φοβερό χαλάζι και το απογευματάκι βλέπω τη Χαϊδούλα με τα μικρά της στο πατάκι της πόρτας μας σαν βρεγμένες γάτες κυριολεκτικά! Εννοείται ότι της αφήσαμε να γυρίσουν "σπίτι τους" και τους βάλαμε και τροφή.
Δυστυχώς, την επομένη βλέπουμε ένα δεύτερο γατάκι με κλειστό μάτι, ενώ και ο Μπελάς δεν πήγαινε καλά (το ματάκι μισόκλειστο). Με τη βοήθεια της γειτόνισσας, που μου έδωσε να καταλάβω πώς πιάνουμε αποφασιστικά μεν αλλά χωρίς να τα πονάμε τα γατάκια, δώσαμε δύο μέρες αντιβίωση στο μικρό αυτό, το Κολλητήρι. Ο Μπελάς, όμως, ήταν υποψιασμένος και δεν μπορούσαμε να τον πιάσουμε.
Την επόμενη μέρα και το τρίτο με τσιμπλιασμένο μάτι! Το αρπάζω λοιπόν και του δίνω και αυτού αντίβιωση. Ο Μπελάς, όμως, είχε υποτροπιάσει εντελώς και το μάτι του ήταν εντελώς κλειστό και πρησμένο.
Οπότε επιστρατεύω τον πατέρα μου, ο οποίος μαεστρικά πιάνει τον Μπελά (άγαρμπα, δυστυχώς, γιατί πλέον δεν υπήρχε άλλος τρόπο), κλωτσάει τη Χαϊδούλα που του κάνει ολομέτωπη επίθεση, και τον βάζουμε στο γατοφόρο. Εκεί τον κρατήσαμε το βράδυ και του δώσαμε αντιβίωση και αλοιφή για το μάτι για δυο μέρες. Απίστευτα γλυκό αλλά και αντιδραστικό γατί! Τρεις φορές έφτυσε την αντιβίωση! Δεν την ήθελε με τίποτα! Εγώ ήθελα να το κρατήσω άλλη μία νύχτα για να σιγουρευτούμε ότι δεν θα ξαναϋποτροπιάσει, αλλά η γυναίκα μου το λυπήθηκε και το άφησε.
Εν πάση περιπτώσει, και τα τρία γατάκια φαίνονται πλέον εντάξει, ιδίως δε ο Μπελάς που είχε τη μεγαλύτερη μόλυνση. Η δε Χαϊδούλα συμπεριφέρεται όπως πριν, είναι λίγο πιο επιφυλακτική μαζί μου σε σχέση με το παρελθόν, αλλά τρίβεται πάλι στα πόδια μου και καμιά φορά δέχεται χάδια. Από τον τρόπο δε που συμπεριφέρεται σε εμένα και τη γυναίκα μου είναι σαφές ότι αντιμετωπίζει εμένα ως "το άτομο με εξουσία"!
Μετά από αυτή τη μακριά αφήγηση (που λειτουργεί και ως ψυχοθεραπεία!), έρχονται τα ερωτήματα σχετικά με το πώς πρέπει να κινηθούμε από εδώ και πέρα. Σημειώνω ότι δεν θέλουμε γάτα μες στο σπίτι, αλλά μας αρέσει η συντροφιά τους εκτός σπιτιού, τη συμπαθούμε τη Χαϊδούλα και τα μικρά της είναι πολύ γλυκά. Αυτά, ουσιαστικά, μας επέλεξαν, θέλουν την παρέα μας και, κυρίως, την τροφοδοσία μας, αλλά παραμένουν ανεξάρτητα ζώα με κυρίαρχα τα χαρακτηριστικά του αδέσποτου. Οι συμβολές σας, συνεπώς, είναι πολύτιμες. Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για τη στείρωση των μικρών, αν καταφέρουμε να τα πιάσουμε και η υγεία τους συνεχίζει να είναι ικανοποιητική; Κάποιες ειδικές συμβουλές για να κάνουμε τον Μπελά να μας ξεφοβηθεί μετά τις "περιπέτειες" που πέρασε στα χέρια μας; Η Χαϊδούλα έχει ήδη νέες σεξουαλικές επαφές, προτείνετε τη στείρωσή της; Αν ναι, και με δεδομένο ότι είναι αδύνατο να μπει οικειοθελώς σε γατοφόρο, μόνη λύση θεωρείτε ότι είναι η παγίδα; Υπάρχει κάποια πρόταση για συγκεκριμένη παγίδα βάσει των εμπειριών σας, διότι ψάχνω στα τυφλά στο ίντερνετ και είναι και ακριβές; Αν ο Μπελάς ξαναϋποτροπιάσει, και με δεδομένο ότι κρίνεται αδύνατο να τον ξαναπιάσουμε, θεωρώ ότι μόνη λύση είναι να θρυμματίσουμε την αντιβίωση σε κάποια κονσέρβα και να ελπίσουμε να τη φάει, υπάρχει άλλη πρόταση; Εφόσον το ξεπεράσουν και τα τρία, είναι κατάλληλη στιγμή για τον εμβολιασμό τους;
Σας ευχαριστούμε εκ προοιμίου για την υπομονή σας και τις συμβουλές σας.
...με πολλούς φίλους