Για γάτα και ΚΤΕΛ μπορώ να σας πω όσες ιστορίες θέλετε από πέρσι τον Φεβρουάριο που είμαι φοιτητής στην Ηγουμενίτσα και μένω μόνιμα στην Αθήνα. Είναι 3-4 οδηγοί που μόλις τους ρωτήσω αν γίνεται να μπει η γάτα μέσα στον χώρο των επιβατών λένε κατευθείαν ναι. Παράδειγμα: πήγαινα για τις διακοπές των Χριστουγέννων στην Αθήνα. Έτυχε να είναι οδηγός με τον οποίο έχω ταξιδέψει ξανά με την γάτα. Μόλις με βλέπει με χαιρετάει. Όταν ήρθε η ώρα να μπούμε στο λεωφορείο ο άλλος που έβαζε τις αποσκευές στο λεωφορείο είπε να μπει η γάτα στις αποσκευές. Όμως ο οδηγός του απάντησε "Δεν υπάρχει πρόβλημα, έχουμε ξαναταξιδέψει μαζί" . Ήρθε κάποια στιγμή ο εισπράκτορας να δει τα εισιτήρια. Μόλις είδε που είχα την γάτα στο διπλανό μου κάθισμα ακολούθησε ο εξής διάλογος (Ε=εγώ, ΕΙΣ=εισπράκτορας):
ΕΙΣ: Γιατί έχεις την γάτα στο λεωφορείο;
Ε: Μίλησα με τον οδηγό.
ΕΙΣ: Εάν θέλει να καθήσει κάποιος;
Ε: Τότε βλέπουμε τι θα γίνει.
Φυσικά το βούλωσε και έφυγε.
Άλλο σκηνικό που παραλίγο θα κατέληγε να φύγουν μπουνιές. Ταξίδευα για Αθήνα μαζί με έναν άλλο συμφοιτητή μου. Πριν ξεκινήσουμε ρώτησα τον οδηγό (πάντα μιλάω με ωραίο τρόπο) αν μπορώ να πάρω την γάτα στο λεωφορείο. Αυτός με έναν απαίσιο τρόπο είπε όχι. Εκείνη την ώρα, επειδή δεν είχα όρεξη για φασαρία, δεν είπα τίποτα, έβαλα το κλουβί στις αποσκευές και ξεκινήσαμε. Κάνει στάση έξω από την Άρτα. Όταν σταμάτησε το λεωφορείο πάω και του λέω (διάλογος, Ε=εγώ Ο=οδηγός):
Ε: Μπορείτε να μου ανοίξετε να πάρω το κλουβί με την γάτα;
Ο: (με απαίσιο τρόπο) όχι δεν μπορώ να ασχολούμαι εγώ με τις γάτες σας (ο πληθυντικός είναι γιατί και άλλη μα κοπέλα που ήταν στο λεωφορείο είχε γάτα).
Ε: (ξανακάνω, πάλι με καλό τρόπο, την ίδια ερώτηση)
Ο: Δεν μπορώ να αφήσω ανοιχτά, έχω και άλλα πράγματα, θα μου τα κλέψουν.
Ε: Δεν είπα να αφήσετε ανοιχτά, ανοίξτε μου να πάρω την γάτα, κλείστε και ξανανοίξτε πριν φύγουμε. (ανοίγει τις αποσκευές και παίρνω την γάτα)
Ο: (αρχίζει να λέει τις ίδιες βλακείες)
Ε: (τα παίρνω στο κρανίο, κοπανάω το κλουβί και φωνάζω) Δεν είπαμε να αφήσετε ανοιχτά, κλείστε και ανοίξτε ξανά πριν φύγουμε. (εδώ σκάω και έναν αναπτήρα μπροστά του)
Ο: (πλησιάζει και σηκώνει το χέρι του) Άντε μην σε αρχίσω τώρα.
Ε: Για έλα να χτυπήσεις, χτύπα, τι θα γίνει;
Φυσικά δεν τόλμησε να με ακουμπήσει και έφυγε. Μετά, σε όλη την διαδρομή δεν τόλμησε να με κοιτάξει, ακόμα και όταν φτάσαμε στην Αθήνα και έβγαζε τις αποσκευές. Κάποια φορά (μετά από εκείνο το περιστατικό) έτυχε να ταξιδεύω με αυτόν από Αθήνα για Ηγουμενίτσα. Εκείνη την μέρα πήγα με τον πατέρα μου στον Κηφισό. Είχα μάθει τηλεφωνικά ποιο λεωφορείο φεύγει (ρωτάω τον αριθμό του παρμπρίζ και μετά κοιτάω τον κατάλογο που έχω φτιάξει με τους αριθμούς παρμπρίζ και τα μοντέλα των λεωφορείων) και είχα πει στον πατέρα μου ποιος είναι. Βάζουμε τις αποσκευές, ξεκινάμε και κάνουμε στο Αίγιο την πρώτη στάση. Ρωτάω για την γάτα και λέει όχι. Εν τω μεταξύ αυτός θυμόταν ποιος ήμουν. Λίγο πριν φύγουμε μου λέει "Της άνοιξα εγώ να πάρει αέρα." και μετά από λίγο "Σου ανοίγω να πας να δεις και μόνος σου μην νομίζεις ότι σου λέω ψέματα" . Όλα ΟΚ με την γάτα. Στην επόμενη στάση που κάναμε στην Άρτα μου ανοίγει από μόνος του, χωρίς να του πω εγώ τίποτα! Ο συγκεκριμένος βρίζεται με όλους τους επιβάτες, ότι και να του πουν. Στο επόμενο περιστατικό που θα μου τύχει με αυτόν (ελπίζω πως θα θυμάται την περίπτωσή μου και δεν θα τολμήσει να κάνει τίποτα) τον έχω τσακίσει και εγώ και ο πατέρας μου. Να πω και κάτι για τους υπόλοιπους οδηγούς που βάζουν την γάτα στις αποσκευές: μπορεί αυτό που κάνουν να μην είναι απόλυτα σωστό (θα ήθελαν εκείνοι να βρίσκονται στην θέση του ζώου, μέσα σε ένα κλουβί στον χώρο των αποσκευών; ) , όμως έχουν τρόπους. ΟΛΟΙ μιλάνε ευγενικά, στην στάση αν το ζητήσεις σου ανοίγουν αμέσως να πάρεις το κλουβί (εξαίρεση ένας οδηγός ο οποίος μόλις πέρασα από μπροστά του για να κατέβω μου λέει "Περίμενε να σου ανοίξω για να πάρεις την γάτα" ) . Εάν πάει κανένας, σαν τον άλλο που λέω παραπάνω, να σας πουλήσει μαγκιά μην καθήσετε να ακούτε τις ηλιθιότητές του, κατεβάστε του μερικά καντήλια και δώστε του να καταλάβει ότι δεν μασάτε από τέτοιους τύπους. Φυσικά απαιτήστε να βγει το ζώο από εκεί. Τέλος να αναφέρω και για την Aegean Airlines. Το πάσχα που μας πέρασε στο ΚΤΕΛ μου ζητούσαν 16,5 ευρώ για να μπει το κλουβί με την γάτα στις αποσκευές. Φυσικά δεν πήγα με το ΚΤΕΛ. Έκλεισα για εκείνη την μέρα (5 περίπου ώρες μετά την ενημέρωση από το ΚΤΕΛ για τα 16,5 ευρώ) πτήση από Κέρκυρα για Αθήνα. Πήγα με το πλοίο από την Ηγουμενίτσα στην Κέρκυρα. Φυσικά μέχρι να φτάσουμε στην Κέρκυρα είχα την γάτα έξω από το κλουβί στην αγκαλιά μου. Καθόταν πιο ήσυχη και από μικρό παιδί. Την κράταγα στα χέρια μου, έκανα βόλτες στο πλοίο και όταν πλησίαζα σε παράθυρο η γάτα κοίταγε καλά-καλά έξω. Στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου της Κέρκυρας την είχα στην αγκαλιά μου μέχρι να μπούμε στο αεροπλάνο. Οι γύρω επιβάτες είχαν πάθει πλάκα με την γούνα της, το μέγεθός της [είναι ράτσας Μέϊν Κουν και τώρα είναι 71 εκατοστά (48 εκατοστά σώμα και 23 εκατοστά ουρά)] και το πόσο ήσυχα κάθεται. Μάλιστα μια κοπέλα που καθόταν απέναντί μου με ρώτησε αν μπορεί να την πάρει στην αγκαλιά της. Φυσικά της την έδωσα και κάθησε 15 λεπτά. Στο αεροπλάνο οι αεροσυνοδοί μου επέτρεψαν να βάλω το κλουβί σε μια κενή θέση που υπήρχε δίπλα μου. Στο αεροπλάνο αφήνουν κανονικά τις γάτες (αρκεί φυσικά να υπάρχει βιβλιάρειο ή πιστοποιητικό υγείας με υπογραφή και σφραγίδα του κτηνιάτρου) μέσα στο κλουβί. Τι διαφορά έχει με το να μπει μέσα στο λεωφορείο;;; Μήπως στα ΚΤΕΛ είναι πιο κομπλεξικοί ορισμένοι; Τέλος στα λεωφορεία στην Αθήνα δεν έχω αντιμετωπίζει ποτέ το παραμικρό πρόβλημα.
EDIT
Στο παρακάτω link έχω φωτογραφίες από την γάτα. Την λένε Ψιψινέλ (το όνομα το έβγαλε η μάνα μου) και οι συμφοιτητές μου λόγω μεγέθους την φωνάζουν ή Τέρας ή Lion King
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε πάνω από 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
...με πολλούς φίλους