Έχετε βρει άλλα ζώα αδέσποτα εκτός από γάτες - σκυλάκια;

Σημερα μας ειπαν για ενα κουνελακι που βρηκαν στη μεση δρομου και ηθελα να μαθω αν κανεις βρηκε αλλα πουλια η ζωα εκτος απο τα συνηθισμενα η εαν "του παρατησαν" τετοια ζωα.

Η και ζώα ράτσας

δεν το εβαλα για να σχολιασουμε αλλα για να δω αν μονο εμεις βρισκουμ τετοια η και αλλοι

Είναι κουφό αλλά πρίν από καμιά 10αριά χρόνια ένας ξάδελφός μου, παίζοντας με το σκύλο του στην αυλή (έχει πολύ μεγάλο κήπο), είδε ένα γεράκι να τον κοιτάζει από ένα κλαδί. Τον κοιτούσε έντονα, σαν κάτι να περίμενε, και ο ξάδελφός μου είπε να δοκιμάσει να σηκώσει το χέρι του. Και τότε αμέσως το πουλί πέταξε και γαντζώθηκε πάνω στο χέρι του (φυσικά τον έγδαρε με τα νύχια του, είναι βαριά πουλιά, και κανονικά οι εκπαιδευτές φοράνε γάντια...) Δεν ήταν χτυπημένο, αλλά πεινούσε και διψούσε και μάλλον είχε χαθεί.

Αδέσποτο γεράκι λοιπόν! Από κάπου το έσκασε; Απ' ό,τι θυμάμαι, το φρόντισε για κάποιους μήνες, αλλά μετά το γεράκι έφυγε. Ίσως γύρισε σπίτι του. Ποιός ξέρει;

Αρχική Δημοσίευση από yasmin1gr

Σημερα μας ειπαν για ενα κουνελακι που βρηκαν στη μεση δρομου και ηθελα να μαθω αν κανεις βρηκε αλλα πουλια η ζωα εκτος απο τα συνηθισμενα η εαν "του παρατησαν" τετοια ζωα.

Η και ζώα ράτσας

δεν το εβαλα για να σχολιασουμε αλλα για να δω αν μονο εμεις βρισκουμ τετοια η και αλλοι

Ναι εγώ βρήκα πρόσφατα ένα παπαγαλάκι με πολύ εξωτικά χρώματα το οποίο λογικά πρέπει να το έσκασε από σπίτι το κακό είναι ότι δεν μπόρεσα να το πιάσω κ κάποια χρόνια πριν είχα βρει σκιουράκι (που γνωρίζω ότι τα φέρνει ένα πετ σοπ κ μάλλον το έσκασε κ αυτό)

στο τελος θα βρισκουμε και κροταλιες...

σκύλο, χελώνες, σκαντζόχοιρους, περιστέρια, σπουργίτια, ποντίκια, νυχτερίδες. και διάφορα έντομα, και σαύρες κατα καιρούς...

Δεν είχαν χαθεί απο κανένα σπίτι... απλά βρέθηκαν στον δρόμο μου αβοήθητα.(εκτός απο τον σκύλο που πετάχτηκε.)

Εμένα πάλι με είχε επισκεφτεί στη βεράντα μου, μια αράχνη ( μπλιαχ! σαν ταραντούλα ήταν) τεράστια και με οριζόντιες στα πόδια γραμμές άσπρες και μαύρες. Προφανώς από κάποιο ειδικό ενυδρείο που τις βάζουν στα σπίτια το έσκασε, αλλά θα την πω την αμαρτία μου... θεός χωρέστην. Με την τρομάρα που πήρα με άκουσε όλη η γειτονιά. Φαντάζεστε να μου έμπαινε στο σπίτι; Θα είχα φύγει εγώ.

Έλα μωρέεε την καημένη την αραχνούλααα

Ας την έριχνες κάτω απ' τη βεράντα

Αρχική Δημοσίευση από ohimso

Έλα μωρέεε την καημένη την αραχνούλααα

Ας την έριχνες κάτω απ' τη βεράντα

Καλά, ας την έβλεπες πως ήταν και μετά θα σου έλεγα...
...την καημένη την "αραχνούλα" των τεραστίων διαστάσεων!!!

Εμένα το ποιό περίεργο ζώο το οποίο έτυχε να υιοθετήσω και να συμβιώσω από τα 16 μου μέχρι τα 21 μου ήταν μία πέρδικα η οποία αφού την γλυτώσαμε από μία γατούλα δεν ήθελε σε καμμία περίπτωση να μας εγκαταλείψει αν και προσπαθούσαμε να την αφήσουμε ελεύθερη στην αρχή. Η μικρή όμως επέλεξε να ζήσει μαζί μας και να γίνει ο αγαπημένος μου Κοκονέλος ο οποίος απέκτησε συμπεριφορά σκυλιού

Εγώ είχα δει στο δρόμο και ιγκουάνα!
Συνήθως όμως μας αφήνουν μες στην αυλή νεογένητα γατάκια.
Αχ,τα καημένα:cry:!
Μάλιστα, ο Νταλάρας ,ένας παλιός γατούλης μας,τον βρίκαμε μωρό στα σκουπίδια!Αποκλείεται να ανέβηκε μόνος του αφού ο κάδος ήταν πολύ ψηλός και δεν υπήρχε τρόπος να ανέβει.
ΑΝ ΗΞΕΡΑ ΠΟΙΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΤΟΝ ΠΕΤΑΞΕ!!!

Αρχική Δημοσίευση από ohimso

Είναι κουφό αλλά πρίν από καμιά 10αριά χρόνια ένας ξάδελφός μου, παίζοντας με το σκύλο του στην αυλή (έχει πολύ μεγάλο κήπο), είδε ένα γεράκι να τον κοιτάζει από ένα κλαδί. Τον κοιτούσε έντονα, σαν κάτι να περίμενε, και ο ξάδελφός μου είπε να δοκιμάσει να σηκώσει το χέρι του. Και τότε αμέσως το πουλί πέταξε και γαντζώθηκε πάνω στο χέρι του (φυσικά τον έγδαρε με τα νύχια του, είναι βαριά πουλιά, και κανονικά οι εκπαιδευτές φοράνε γάντια...) Δεν ήταν χτυπημένο, αλλά πεινούσε και διψούσε και μάλλον είχε χαθεί.

Αδέσποτο γεράκι λοιπόν! Από κάπου το έσκασε; Απ' ό,τι θυμάμαι, το φρόντισε για κάποιους μήνες, αλλά μετά το γεράκι έφυγε. Ίσως γύρισε σπίτι του. Ποιός ξέρει;

πολυ θα ηθελα να ασχοληθω με γερακια, αετους κλπ ...τα θεωρω συναρπαστικα ζωα.

βεβαιως και εχω βρει πριν καιρο μεν..αλλα ....οριστε το λινκ: https://forum.mycat.gr/showthread.php?t=29073

Ειχε βρει ο άντρας μου ένα μπλε παπαγαλάκι το οποίο το έχουμε ακόμα! Στο παλιό μου γραφείο στον απέναντι φοίνικα είχαν κάνει αποικία κάτι μεγάλοι πράσινοι παπαγάλοι! Εκπληκτικό θέαμα, δεν γνωρίζω δυστυχώς άμα επιβίωσαν από την βαρυχειμωνιά που είχαμε...

Αρχική Δημοσίευση από zoo

Εμένα πάλι με είχε επισκεφτεί στη βεράντα μου, μια αράχνη ( μπλιαχ! σαν ταραντούλα ήταν) τεράστια και με οριζόντιες στα πόδια γραμμές άσπρες και μαύρες. Προφανώς από κάποιο ειδικό ενυδρείο που τις βάζουν στα σπίτια το έσκασε, αλλά θα την πω την αμαρτία μου... θεός χωρέστην. Με την τρομάρα που πήρα με άκουσε όλη η γειτονιά. Φαντάζεστε να μου έμπαινε στο σπίτι; Θα είχα φύγει εγώ.

για μενα καλα τις εκανες τις παλιοαραχνης

Παλιοτερα που ακομα ειχαμε χωραφια εβρισκα χελωνες και σκατζοχοιρακια και μαλιστα ετσι τα ειχα κρατησει(την χελωνα μας την βουτηξανε καπιο βραδυ και πιθανον μαγειρευτηκε τον σκατζοχοιρουλι τον αφησα εγω στην εξοχη κοντα σε φωλια για να τον υοθετιση μια οικογενεια που βρηκα σκατζοχοιρων),και μια μικρη αλεπουδιτσα κοντα στο ρεμα χελιδονους που ειδοποιησαμε το δασαρχειο παρνηθας να την πανε στο καταφυγιο που υπηρχε,εκτοτε δεν ξαναειδα τετοια ζωακια(τα εφαγαν οι πολυκατοικιες)

εχω βρει αδεσποτο καναρινι (εκτος απο γατια και σκυλια). Απο αγρια ζωα εχω βρει σπουργιτια, κορακια, χελιδονια, σκατζοχοιρους, χελωνες, ποντικια, βατραχο. Τα περισσοτερα απο αυτα ηταν χτυπημενα, δεν καταφερα να σωσω ορισμενα, αλλα τουλαχιστον προσπαθησα. Αυτο που με ειχε κανει παρα πολυ χαρουμενη ηταν 2 περιστατικα με χελιδονια. Στο 1ο μετα απο αγρια καταιγιδα βρηκα ενα χελιδονι που δεν μπορουσε να πεταξει. Το πηρα σπιτι και αρχισα να το στεγνωνω με το πιστολακι. Ηταν απιστευτη στιγμη. Το καημενο καθοταν ησυχα γαντζωμενο στο δαχτυλο μου και απολαμβανε τον ζεστο αερα χωρις να φοβαται τον ηχο απο το πιστολακι. Οταν στεγνωσε τελειως και σταματησε η καταιγιδα το αφησα ελευθερο, το ειδα να πεταει και ενιωσα τελεια. Στο αλλο περιστατικο καποιος ειχε γκρεμισει μια χελιδονοφωλια με μικρα μεσα και ειχαν πεσει ολα στο εδαφος. Ηταν 3, τα 2 σκοτωθηκαν, το αλλο ηταν ακομα ζωντανο. Το πηρα προσεκτικα βρηκα μια φωλιτσα χαμηλα και το εβαλα μεσα και εμεινα εκει κοντα να δω πως θα το δεχτουν τα αλλα χελιδονια. Ηταν απιστευτο, τα αλλα χελιδονια το ταιζαν σαν να ηταν δικο τους. Εβγαζε το κεφαλακι του (ηταν λιγο πιο μεγαλο απο τα αλλα χελιδονακια) και ετρωγε!!
Ενα χελωνακι που ειχα βρει το ειχα λυπηθει παρα πολυ. Καποιοι αχρηστοι το ειχαν πιασει και του ειχαν βαψει ολο το καβουκι μπλε. Ηταν πολυ μικρουλι το καημενο, γυρω στα 5-6 εκατοστα διαμετρο ειχε το καβουκι του. Το κρατησα για μερικους μηνες ωσπου να μεγαλωσει λιγο και μετα το αφησα ελευθερο σε ενα κτημα. Ελπιζω να επιβιωσε.

Ειχα βρει αδεσποτο λευκο καναρινι το οποιο εννοειται πως κρατησα!
Αυτες τις μερες εχουμε εναν μεγαλο πρασινο παπαγαλο που ερχεται κ καθεται απεναντι απο το μπαλκονι.Ενας πετ-σοπας ειπε πως εχουν κανει κανονικη αποικια κ επιβιωνουν πλεον κ στο κλιμα μας.
Παλιοτερα ειχα μεγαλωσει περιστερι κ το ελευθερωσα.
Επισης ειχα μαζεψει κ μια νυχτεριδα με σχισμενα φτερα αλλα δεν αντεξε το καημενουλι
Φυσικα εχω μαζεψει κ πολλα γατια,τα περισσοτερα τα μεγαλωνα με μια φιλη μου κ τα εδινα.

Αρχική Δημοσίευση από yasmin1gr

στο τελος θα βρισκουμε και κροταλιες...

Μια φίλη μου που έχει τρελή φοβία με τα ζώα πήγε μια μέρα τουαλέτα κι εκεί που κοίταξε τη λεκάνη πριν καθήσει είδε μέσα μια ιγκουάνα!!! Πρέπει να είχε ανέβει στη λεκάνη από την αποχέτευση... Περιττό να σας πω ότι παραλίγο να πάει νοσοκομείο απ'το σόκ. Δυστυχώς η αντίδρασή της ήταν να κλείσει το καπάκι και να τραβήξει το καζανάκι . Ελπίζω το ζωάκι να βγήκε μετά σε μια λεκάνη πιο φιλόξενη...

Όσο για μένα, για πολλά χρόνια τάιζα ένα σπουργιτάκι που ερχόταν κάθε πρωί σπίτι, έφτανε μέχρι την κουζίνα κι έτρωγε μαζί μου πρωινό Θυμάμαι ότι το πουλάκι δε φοβόταν ούτε και τη γάτα που είχαμε τότε, την Τόψι, παρ'όλο που η γάτα το έβλεπε και πάθαινε παροξυσμό

Αρχική Δημοσίευση από Melini

Μια φίλη μου που έχει τρελή φοβία με τα ζώα πήγε μια μέρα τουαλέτα κι εκεί που κοίταξε τη λεκάνη πριν καθήσει είδε μέσα μια ιγκουάνα!!! Πρέπει να είχε ανέβει στη λεκάνη από την αποχέτευση... Περιττό να σας πω ότι παραλίγο να πάει νοσοκομείο απ'το σόκ. Δυστυχώς η αντίδρασή της ήταν να κλείσει το καπάκι και να τραβήξει το καζανάκι . Ελπίζω το ζωάκι να βγήκε μετά σε μια λεκάνη πιο φιλόξενη...

Συγνώμη, αλλά δεν την αδικώ για το σοκ που έπαθε Πόσο ψύχραιμα να αντιμετωπίσει κανείς το να πάει στην τουαλέτα και να έρθει τετ-α-τετ με μια ιγκουάνα δηλαδή; Κι ας μη φοβάται τα ζώα...

Αρχική Δημοσίευση από stellak

Συγνώμη, αλλά δεν την αδικώ για το σοκ που έπαθε Πόσο ψύχραιμα να αντιμετωπίσει κανείς το να πάει στην τουαλέτα και να έρθει τετ-α-τετ με μια ιγκουάνα δηλαδή; Κι ας μη φοβάται τα ζώα...

Δε διαφωνώ... εγώ ένα σαμιαμίδι βλέπω στην τουαλέτα και πατάω τις φωνές... Απλά, της είπα ότι την επόμενη φορά που θα δει μια ιγκουάνα στη λεκάνη της (γιατί αυτό συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή μας...) να κλείσει το καπάκι και να φωνάξει ένα κτηνίατρο ή ένα πετ σοπ να τη μαζέψουν.... ε, δεν είπα να την πιάσει και με τα χέρια της

Aχου, είναι γλύκα τα σαμιαμίδια! Μαζεύονται πολλά στην πυλωτή μας, αλλά δεν τα πειράζουμε ποτέ, αν και τα γατιά τα κυνηγάνε αλύπητα...
Πάντως, σχετικά με τα ζώα που βρίσκουμε, είναι αλήθεια αυτό που λένε οτι τα ζώα πάνε σε ανθρώπους που τα θέλουν!

Πριν πολλάααα χρόνια είχαμε πάει στη Σταμάτα και βρήκαμε ένα μωρό χελώνι. Το καβούκι του ήταν μαλακό ακόμα. Το κρατήσαμε στο διαμέρισμα καμιά 10αριά χρόνια μέχρι που απέκτησε ένα αξιοπρεπές μέγεθος και μετά το έδωσα σε μια φίλη μου που είχε περιφραγμένο κήπο. Το κατεβάζαμε τακτικά στον κήπο μας να βοσκήσει και μια μέρα πρόλαβε το σκασμένο και βγήκε στην άσφαλτο να λιαστεί! Κόντεψα να πάθω έμφραγμα και από τότε τελείωσαν οι εξορμήσεις! Σημειωτέον οτι είχε τρελή αδυναμία στη γάτα μου. Αυτή ξαπλάρωνε μπροστά στο παράθυρο και το χελώνι κούρνιαζε στην κοιλιά της. Άρχοντας!

Κάποτε, σώσαμε ένα κοτσυφάκι από τα δόντια μιας γάτας. Ευτυχώς δεν το είχε τραυματίσει. Το βάλαμε σε ένα μεγαλούτσικο κλουβί και το κρατήσαμε ένα χρόνο. Ανθρωπονόητο & πανέξυπνο πλάσμα! Με πόνο καρδιάς αναγκαστήκαμε να το ελευθερώσουμε όταν μεγάλωσε. Το βάλαμε σε ένα ψηλό κλαδί και αυτό δεν έφευγε, μόνο μας φώναζε. Ελπίζω να τα κατάφερε...

Αργότερα,στο γραφείο του πατέρα μου βρήκε καταφύγιο ένα τραυματισμένο φλωροκάναρο και λίγους μήνες πιο πρίν, μπήκε ένα κίτρινο καναρίνι ψόφιο της πείνας στο κατάστημα της μητέρας μου. Τα περιμαζέψαμε κι αυτά! Κανα-δυό χρόνια μετά, στις εκλογές, βρήκαμε σκαλωμένο σε κάτι θάμνους ένα άσπρο παπαγαλάκι. Μέχρι να ψηφίσει η μαμά και να το φέρουμε σπίτι, με είχε ταράξει στην τσιμπιά. Βάλαμε τα 2 καναρίνια μαζί (τα οποία μόνο που δε σφάχτηκαν!) και χώσαμε το τσαμπουκαλίδικο πουλί στο ελεύθερο κλουβί μέχρι τη Δευτέρα που του πήραμε καινούριο σπιτάκι και αποκαταστάθηκε η τάξις...

Το τελευταίο που βρήκε καταφύγιο στο σπίτι μου ήταν άλλο ένα κίτρινο καναρίνι, το οποίο μας επισκέφτηκε μια Κυριακή του Θωμά. Το είδα ξαφνικά να πεταρίζει στο παράθυρο της κουζίνας και έπαθα πανικό γιατί νόμιζα οτι το έσκασε το δικό μου. Μέχρι να βγώ έξω, είχε κάτσει πάνω στο κλουβί που είχαμε το δικό μας (αυτό που βρήκε η μαμά πιό πάνω) και περίμενε ήσυχα-ήσυχα να το μαζέψουμε. Επιστρατεύσαμε το κλουβί-καβάτζα και προστέθηκε άλλο ένα μέλος στην οικογένειά μας. Φυσικά, το βγάλαμε Θωμά! Γλυκύτατο, πανέξυπνο και πανέμορφο πουλάκι. Έκανε παρέα με τη γάτα μου, είχε μάθει τις συνήθειές μας και τα τελευταία χρόνια της ζωής του μόνο που δε μας μίλαγε! Αυτό, όταν το χάσαμε, κλάψαμε με μαύρο δάκρυ...

Κατά καιρούς, εκτός από γατιά, έχουμε περιμαζέψει κάμποσα τραυματισμένα κοτσύφια και δεκαοχτούρες, αλλά δεν τα κατάφεραν, τα καημένα...

Συγνώμη για το σεντόνι, αλλά όταν αρχίσω να μιλάω για τα ζωντανά μου, ξεχνάω να σταματήσω!