Το καταλαβαίνω αυτό, ίσως βασικά αυτό να είναι το επιχείρημα που θα με πείσει εντελώς να τη στειρώσω χωρίς να γεννήσει ούτε μια φορά (το οποίο, όσο κι αν είμαστε "κακό" είδος οι άνθρωποι κι όσο κι αν έχουμε επέμβει στη φύση (τους), είναι σκληρό), δεδομένου ότι κι εγώ τη δική μου την πήρα απ' το δρόμο 10 ημερών σε κακή κατάσταση και θα ήθελα κι άλλοι αυτό να κάνουν παρά να πάρουν από φίλο τους ή από pet shop συγκεκριμένο breed. Όμως όσο κι αν αυτό στέκει, ας παραδεχτούμε ότι 1)πολλοί άνθρωποι απλά θα συνεχίζουν να μην ενδιαφέρονται για (ή να αντιπαθούν) τα αδέσποτα 2)πολλοί θα συνεχίσουν να παίρνουν breed από pet shop γιατί το προτιμούν 3)πολλοί θα πάρουν από φίλους τους αντί να υιοθετήσουν αδέσποτο γιατί απλά είναι πιο ασφαλείς (ως προς τις ασθένειες). Και τολμώ να πω ότι το "πολλοί" που λέω μάλλον είναι "οι περισσότεροι". Γι αυτό και αυτό που κυρίως παρατηρώ είναι ανθρώπους να ταίζουν αδέσποτα χωρίς όμως να τα βάζουν σπίτια τους (πολύ καλό κι αυτό βέβαια, ίσως όχι τόσο από την οπτική των πουλιών..) και χωρίς να τα πηγαίνουν για στείρωση. Κοντολογίς, η ζωή μας και η ζωή των γατιών παίρνει δρόμους πολλούς και διάφορους, γιατί έτσι είναι η ζωή και φυσικά η ελληνική κοινωνία, χαοτική (αλλά και στην Αμερική που έχουν τόσα προγράμματα, έχουν μεγάλα προβλήματα με αδέσποτα, στειρώσεις, ευθανασίες, εμβολιασμούς κλπ...).
Συνοπτικά, δεν το θεωρώ τόσο εγκληματικό να θέλω το γατάκι μου να έχει μια γέννα πριν στειρωθεί, για να ωριμάσει ίσως σωματικά και ψυχολογικά, όσο κι αν καταλαβαίνω ότι υπάρχουν τόσα αδέσποτα που ζουν με πολλά προβλήματα. Δεν βλέπω τόσο κόσμο να οργίζεται με αυτούς που αγοράζουν από petshop γατάκια, όσο βλέπω να οργίζονται όλοι με αυτούς που δε θέλουν να στειρώσουν το ζώο τους 6-7 μηνών και τέλος. Δεν είναι κι αυτό λίγο μονόφθαλμο; Διερωτώμαι...
|
...με πολλούς φίλους